[ จงพึ่งพาอัลลอฮฺในการรักษาอีหม่าน ]

แม้จะเป็นผู้ศรัทธาก็ทำผิดทำบาปได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเรียนศาสนามามากน้อยแค่ไหน(แม้แต่คนในระดับเศาะฮาบะฮฺก็ตาม) คำอธิบายที่ชีวิตคนหนึ่งไปฝ่าฝืนขอบเขตของศาสนา ไม่ควรเรียกว่า "ความไม่เคร่ง" แต่คำอธิบายของศาสนาเรียกว่า "อีหม่านอ่อน" ซึ่งท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะ สัลลัม ได้กล่าวถึงประเด็นนี้ไว้อย่างน่าสนใจ

إِنَّ الإِيمَانَ لَيَخْلَقُ فِي جَوْفِ أَحَدِكُمْ كَمَا يَخْلَقُ الثَّوْبُ ؛ فَاسْأَلُوا اللَّهَ أَنْ يُجَدِّدَ الْإِيمَانَ فِي قُلُوبِكُمْ

“แท้จริงอีหม่านในหัวใจของพวกท่านคนหนึ่งคนใดจะเสื่อมลง เช่นเดียวกับเสื้อผ้าที่สวมใส่จะเสื่อมสภาพ ดังนั้น พวกท่านจงขอ(ดุอาอ์)ต่ออัลลอฮฺ เพื่อให้พระองค์ทำให้อีหม่านมีสภาพใหม่อยู่ในหัวใจของพวกท่าน”

[ บันทึกโดยอัล-ฮากิม ในอัล-มุสตัดร็อก 1/4 และในอัส-สิลสิละฮฺ อัศ- เศาะฮีฮะฮฺ 1585, อัล-ฮัยษะมียฺได้กล่าวไว้ในมัจญมะอฺ อัซ- ซาวาอิด 1/53, บันทึกโดยอัฎ-เฏาะบะรอนียฺในอัล-กะบีรฺ ด้วยสายรายงานที่ดี ]

หะดีษนี้เป็นหัวใจสำคัญของหนังสือเล่มนี้ก็ว่าได้ เป็นหะดีษแรกที่ผู้เขียน(เชค มุฮัมมัด ศอลิหฺ อัล-มุนัจญิด) ได้ยกขึ้นมาในบทสุดท้ายที่ว่าด้วยของ "การบำบัด"

ท่านนบีเปรียบอีหม่านได้ชัดว่าเหมือนดั่ง "เสื้อผ้า" ที่แม้จะขาวสะอาดอย่างไร เมื่อตอนเริ่มต้นที่เราใส่ แต่เมื่อใส่ไปไม่นาน ก็เริ่มสกปรก เริ่มยับ เริ่มเก่า นัยยะตรงนี้ถือว่า อีหม่านที่อ่อนแอลงเป็นธรรมชาติธรรมดาของการอยู่ในดุนยานี้

แต่ผู้ศรัทธาต้องเข้าใจธรรมชาตินี้ ต้องหมั่นซักเสื้อผ้าแห่งอีหม่าน และที่สำคัญที่สุดคือ อีหม่านจะดีและเข้มแข้ง จะต้องหันไปพึ่งพาต่ออัลลอฮฺเท่านั้น อย่าไว้ใจในตัวเอง ... ดุอาอ์และวิงวอนขอให้อัลลอฮฺ ตะอาลา ทำการฟื้นฟู(ตัจญดีด)อิหม่าน กลับมาให้ดีดังเดิม