"เด็กชายมะลิวัลย์" วรรณกรรมไทยที่ฉายภาพชีวิตและวิถีความเป็นอยู่ของผู้คนสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยบอกผ่านเรื่องราวของ เด็กชายมะลิวัลย์ ที่แม้ร่างกายจะพิการแต่จิตใจกลับเข้มแข็งด้วยครอบครัวที่อบอุ่นและน้ำใจที่โอบอ้อมอารีของบุคคลรอบข้าง"เด็กชายมะลิวัลย์" จัดเป็นนวนิยายขนาดสั้น 15 ตอนจบ ที่ผู้เขียนได้สร้างตัวละครชื่อมะลิวัลย์ เป็นเด็กชายที่เกิดในห้องแถว แถวเสาชิงช้า กรุงเทพฯ เมื่อ 40 กว่าปีก่อน มะลิเกิดมาตอนแม่อายุ 40 ปี เกิดมาก็มีผิวพรรณขาวนวลจนพ่อตั้งชื่อให้ว่ามะลิ และเพื่อนๆ ยังมาต่อสร้อยให้จนกลายมาเป็นเด็กชายมะลิวัลย์ ซ้ำร้ายกว่านั้น ในยุคที่หลายสิ่งอย่างยังอัตคัดขัดสน ไม่ว่าข้าวของเงินทอง เสื้อผ้า หรือหยูกยาอาหารต่างๆ นับว่าหายาก มีราคาแพง สมกับเป็นยุคหลังสงคราม...มะลิยังโชคร้าย ป่วยเป็นโรคโปลิโอ แต่กระนั้นเขาก็มีสภาพจิตใจที่เข้มแข็ง โดยมีแม่คอยเฝ้าปลูกฝัง เพาะบ่มนิสัยให้เขาหยิ่งทะนง รักในเกียรติและศักดิศรี แม้แต่พ่อของมะลิ ถึงจะเป็นพ่อขี้เมา ทำงานประจำที่โรงละคร แต่ก็เคยมีอดีตเป็นข้าราชการตำรวจ...เด็กชายมะลิวัลย์ยังมีแวดล้อมของสังคมที่โอบเอื้ออารี มีน้ำใจงามๆ ที่มอบให้กันในแบบสังคมไทยแต่ก่อน และเป็นการอยู่ร่วมกันอย่างสมานฉันท์ ไม่ว่าจะเป็นคนจีนหรือคนไทย...วรรณกรรมเล่มบางๆ ขนาดกระทัดเรื่องนี้ได้แฝงไว้ซึ่งบุคลิกและจิตสำนึกต่างๆ ที่แสดงออกถึงความเป็นไทย แม้บางเรื่องหรือหลายๆ เรื่องในสังคมยุคปัจจุบันได้กลายเป็นเรื่องที่หาดูได้ยากไปแล้ว...