ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบำเพ็ญวิริยบารมี คือ
ความพากเพียร ใจความสำคัญคือ พระมหาชนกราชกุมาร
เดินทางไปทางทะล เกิดเรืออับปาง ผู้คนทั้งหลาย
ต่างจมน้ำตายบ้าง เป็นเหยื่อของสัตว์น้ำบ้าง
พระมหาชนกราชกุมารก็ไม่ทรงละความอุตสาหะ
ทรงว่ายน้ำต่อไปและกำหนดจุดหมายหรือทิศทาง
ที่แน่ชัดคือกรุงมิถิลา ในที่สุดพระองค์ก็ทรงรอดชีวิต
กลับถึงกรุงมิถิลาและครองราชสมบัต
ชาดกเรื่องนี้เป็นที่มาแห่งภาษิตที่ว่า
เมื่อมีประสงค์ในสิ่งใดก็สมควรมุ่งมั่น ตั้งใจกระท่
ตามความมุ่งหมายนั้นอย่างหนักแน่น อดทน
อย่างเพียรพยยามเป็นที่สุด และความพากเพียร
อันเด็ดเดี่ยวแน่วแน่นั้น ย่อมนำบุคคลนั้นไปสู่ความสำเร็จ
อันยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง