ชาดกเรื่องนี้แลคงถึงการบำเพ็ญศีลบารมี
คือ การรักษาศีล กูริทัตตนคราชขึ้นมาจำศีล
อยู่ริมฝั่งแม่น้ำยมุน ยอมอดทนให้หมอง
จับไปทรมานต่างๆ ด้วยการไม่ตอบโต้
หรือไม่ทำร้ายตอบหมองทั้งสิ้น
ทั้งๆ ที่สามารถจะทำลายหมองูผู้นั้น
ได้ด้วยฤทธิ์แห่งนด แต่เพราะพระกูริทัตตั้งมั่น
ในศีลของตน ซึ่งในที่สุดก็ได้อิสรภาพ
คติธรรมที่จะได้รับจากชาดกเรื่องนี้ ก็คือ
ความโลภนั้นเป็นสิ่งชั่วรยเช่นเดียวกับการเนรคุณ
ผู้ที่ไม่รู้จักบุญคุณย่อมพบแต่ความล่มจม
และพบกับความทุกข์แสนสาหัส แต่ความอดกลั้น
ความอดทนย่อมเป็นสิ่งที่ประเสริฐยิ่งนัก
