- พุทธวจนปิฏก เล่มที่ 11 ภาษาไทย-บาลี


คําชี้แจงก่อนอ่าน

• ข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ
๑. ข้อมูลที่ใช้ในหนังสือเล่มนี้ นํามาจากพระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๔ พ.ศ. ๒๕๓๘ และพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๔ พ.ศ. ๒๕๒๕

• เป็นหนังสือ ๒ ภาษา
๒. หนังสอเล่มนี้ประกอบด้วยภาษาบาลี และภาษาไทย โดยภาษาบาลีจะอยู่ด้านซายและ ภาษาไทยอยู่ด้านขวา ซึ่งหัวข้อของเนื้อหาทั้งภาษาบาลีและภาษาไทย จะถูกจัดให้ตรงกัน ข้อต่อข้อ ในคู่หน้าเดียกัน เพื่อให้ง่ายต่อการตรวจสอบและเทียบเคียงความหมาย สํานวนการแปล ของผู้ต้องการศึกษาและปฏิบัติอย่างละเอียดละออ

• คงเนื้อหาเดิม
๓. คงเนื้อหาของต้นฉบับเดิมทุกประการ เพื่อความถูกต้องตรงตามข้อมูลเดิม




A
เนื้อหาโดยสรุป

ในพุทธวจน-ปิฎก เล่ม ๑๙

พุทธวจน-ปิฎกเล่มที่ ๑๙ คือ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค จัดเป็นเล่มที่ ๕ และเป็นเล่มสุดท้าย ของสังยุตตนิกาย ว่าด้วยวาระใหญ่ คือ วาระที่อธิบายหมวดธรรมไว้เป็นจำนวนมาก หลายนัย พระธรรมสังคีติกาจารย์จึงตั้งชื่อว่า มหาวารวรรค แปลว่า หมวดว่าด้วยวาระใหญ่

B
• การจัดแบ่งหมวดหมู่ ในมหาวารวรรค
ในมหาวารวรรค มีการจัดแบ่งหมวดหมู่เป็นสังยุต (ประมวลเป็นเรื่องๆ) แต่ละสังยุตแบ่งย่อยออก เป็นวรรคต่างๆ ดังนี้

๑. มัคคสังยุต แบ่งเป็น ๑๓ วรรค
๒. โพชฌงคสังยุต แบ่งเป็น ๑๘ วรรค
๓. สติปัฏฐานสังยุต แบ่งเป็น ๑๐ วรรค
๔. อินทริยสังยุต แบ่งเป็น ๑๗ วรรค
๕. สัมมัปปธานสังยุต แบ่งเป็น ๕ วรรค
๖. พลสังยุต แบ่งเป็น ๑๐ วรรค
๗. อิทธิปาทสังยุต แบ่งเป็น ๘ วรรค
๘. อนุรุทธสังยุต แบ่งเป็น ๒ วรรค
๙. ฌานสังยุต แบ่งเป็น ๕ วรรค
๑๐. อานาปานสังยุต แบ่งเป็น ๒ วรรค
๑๑. โสตาปัตติสังยุต แบ่งเป็น ๗ วรรค
๑๒. สัจจสังยุต แบ่งเป็น ๑๐ วรรค