นครคนนอก เป็นรวมบทกวีของ “ พลัง เพียงพิรุฬห์ ” หรือนามจริง คือ “ เกริกศิษฏ์ พละมาตร์ ” ที่มีลักษณะโดดเด่น คือ การใช้ฉันทลักษณ์ต่างๆ ที่ไม่ยึดหรือเคร่งครัดในเรื่องของจำนวนคำและการลงสัมผัสตามตำรับการประพันธ์แบบดั้งเดิม และการพรรณนาเรื่องราวที่สามารถสะท้อนสภาพสังคมในปัจจุบันได้เป็นอย่างดี

นครคนนอก แสดงถึงการใช้ชีวิต ความเป็นอยู่ของคนในสังคมปัจจุบัน ซึ่งมีอาชีพแตกต่างกัน ไม่ว่าจะเป็น กระเป๋ารถเมล์ ยาม ช่างก่อสร้าง แม่ค้าไข่ปิ้ง เป็นต้น ซึ่งทุกอาชีพล้วนแล้วแต่เป็นการใช้ชีวิตที่ต้องอาศัยความพยายามในการหาเลี้ยงตัวเองให้มีชีวิตรอดด้วยความยากลำบาก ซึ่งไม่เพียงแค่ชีวิตตัวเองที่ต้องหาเลี้ยง ยังมีสมาชิกในครอบครัวที่ต้องอาศัยซึ่งกันและกัน คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องทำงานหาเลี้ยงคนในครอบครัว หาเลี้ยงลูก ด้วยภาระงานที่หนักหนาและยุ่งเหยิง พ่อแม่บางคนจึงไม่มีเวลาใส่ใจลูกเท่าที่ควร ไม่ได้พูดคุย ถามสารทุกข์สุขดิบของลูก สภาพการเลี้ยงดูลูกเช่นนี้ จะทำให้กลายเป็นปัญหาสังคมได้ ผู้เขียนเองได้สะท้อนปัญหาสังคมหลายๆอย่าง เช่นการมีลูกก่อนวัยอันควร ทั้งพ่อและแม่ยังเด็ก บางคนยังไม่สามารถดูแลตัวเองได้ด้วยซ้ำ แต่เมื่อเกิดความผิดพลาด ผู้ชายไปทำผู้หญิงท้อง ก็ต้องออกจากการเรียน เพื่อไปทำหน้าที่พ่อ ทำหน้าที่สามี หาเลี้ยงครอบครัว ส่วนผู้หญิงเมื่อตัวเองท้อง ก็ต้องหยุดเรียนเพื่อทำหน้าที่แม่ ทำหน้าที่ภรรยา ร้ายไปกว่านั้น หากเด็กเหล่านั้นเลือกที่จะทำแท้ง ก็จะเป็นอีกปัญหาของสังคม และเป็นตราบาปที่จะติดตัวคนที่ทำแท้ง เป็นต้น

ในสังคมปัจจุบันที่เต็มไปด้วยการแก่งแย่งแข่งขัน การชิงดีชิงเด่น การใส่หน้ากากเข้าหากัน และที่เห็นชัดที่สุด คือ การใช้วัตถุนิยมตามกระแสสังคม สามารถเห็นได้จากพฤติกรรมการแต่งตัว การบริโภค การใช้ชีวิต เป็นต้น ที่มักจะมีการเลียนแบบดารานักแสดง ตามโฆษณาที่พบเห็น พฤติกรรมเช่นนี้แม้จะไม่ส่งผลโดยตรงต่อสังคมให้เห็นเป็นประจักษ์ทันที แต่แท้จริงแล้วสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่แฝงตัว โดยมีผลต่อวัฒนธรรม วิถีชีวิตของพวกเรา และสามารถสะท้อนการใช้ชีวิตของผู้คนได้ สิ่งหนึ่งที่เราไม่สามารถปฏิเสธได้ คือ มนุษย์เราเป็นสัตว์สังคม ต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่มากก็น้อย นั่นหมายถึง พฤติกรรมของบุคคลหนึ่งสามารถส่งผลต่ออีกบุคคลหนึ่ง

เธอเป็นใครกัน
เป็นคนวิกลจริต เธอตอบ
ในวันที่แมวใส่หน้ากากกันแก๊สพิษ
ก้าวนวยนาดไปมาบนกำแพง
ลมหายใจของเฑอเต็มไปด้วยผงแป้ง
วันที่ขนบุ้งหลุดร่วงเพราะไม่อาจทนตัวเอง
รสรอยจูบนั้นสลักแน่น
บอกฉันว่าเธอจักร่ำร้องเป็นภาษาของเธอ