หยางฝานประกอบความดีความชอบที่แดนซีอวี้ พอกลับถึงนครหลวงพระนางบูเช็กเทียนทรงเลื่อนตำแหน่งเป็นแม่ทัพหลางเจี้ยน หน่วยอวี้หลินเว่ย แต่องค์หญิงไท่ผิงล่วงรู้ความสัมพันธ์ระหว่างหยางฝานกับซ่างกวนว่านเอ๋อจึงพรากหยางฝานจากอกซ่างกวนว่านเอ๋อ เสนอให้พระมารดาจัดงานสมรสพระราชทาน ยกเซี่ยมู่เหวินให้กับหยางฝาน แต่ในคืนส่งตัว เซี่ยมู่เหวินบอกว่านางเป็นโรคประหลาด ไม่อาจให้บุรุษถูกเนื้อต้องตัว ไม่อาจเป็นสามีภรรยากัน วันต่อมาหยางฝานกับเชี่ยมู่เหวินไปตรวจรับร้านรวงที่เสิ่นมู่ยกเป็นของขวัญแต่งงาน กลับตกเป็นเป้าสายตาของไหลจวิ้นเฉินคิดชิงตัวเจ้าสาวไป...เยี่ยกวนตัดสินใจจับปากการังสรรค์ผลงานยุทธจักรบูเช็กเทียนเรื่องนี้ขึ้นมา ซึ่งจะทำให้ผู้อ่านได้เห็นถึงความขัดแย้งระหว่างสถาบันกษัตริย์กับตระกูลขุนนางใหญ่ ผู้ทรงอิทธิพลมายาวนานนับพันปีในประวัติศาสตร์จีน และต่างก็เล่นการเมืองกันอย่างยอกย้อนรุนแรง เยี่ยกวนสร้างตัวเอกให้อยู่ในช่วงที่บูเช็กเทียนเรืองอำนาจ เขียนให้เห็นว่าความน่าสะพรึงกลัวของพระนางเป็นอย่างไร แต่ก็ไม่ได้ลงรายละเอียดที่ยุ่งยากโดยไม่จำเป็น เพราะตั้งใจจะเขียนถึงเหตุการณ์ในยุคสมัยนั้น ไม่ได้มุ่งหมายจะเขียนเรื่องของบูเช็กเทียนเป็นหลัก อย่างไรก็ตาม ผลงานเรื่องนี้ก็ถือว่าได้ช่วยเติมเต็มช่องว่างในชุดไตรภาคฯ ของจิ่วกูได้พอสมควร และที่สำคัญคือเป็นเรื่องที่เขียนได้ดุดัน สมจริง สนุกสนานน่าอ่านเป็นอย่างยิ่ง