51 วิธีคิดของหัวหน้าที่ลูกน้องอยากทำงานด้วยขอแนะนำตัวสักนิดนะครับ ตัวผมเองเรียนจบระดับมหาวิทยาลัยในปี 1982 และเข้าทำงานในบริษัทนิสสันมอเตอร์ เมื่ออายุ 23 ปี พอทำงานได้ 8 ปี ตอนอายุ 32 ปีผมก็ไปเรียนต่อด้านการบริหารธุรกิจที่โรงเรียนการจัดการแอนเดอร์สัน มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแองเจลิส เป็นเวลา 2 ปี ด้วยนโยบายส่งพนักงานไปเรียนต่อต่างประเทศของบริษัท จนได้วุฒิบริหารธุรกิจมหาบัณฑิตมาในที่สุด หลังจากกลับประเทศได้ 3 ปี ตอนอายุ 37 ปี ผมก็ได้รับการทาบทามจากบริษัทเจมิไน คอนซัลดิ้ง เจแปนซึ่งเป็นบริษัทให้คำปรึกษาด้านกลยุทธ์การบริหารธุรกิจระหว่างประเทศที่เพิ่งตั้งขึ้นใหม่ในญี่ปุ่นใหเป็นที่ปรึกษาอาวุโส หลังจากนั้นอีก 1 ปีครึ่ง ตอนที่อายุ 37 ปี ผมก็เข้าไปทำงานในบริษัทโคคา-โคลา 4 ปีต่อมาผมย้ายไปทำงานที่แอตลัส บริษัทผลิตสื่อและสิ่งบันเทิงที่มีชื่อเสียงด้านการผลิตซอฟต์แวร์เกมและตู้ถ่ายสติ้กเกอร์หลังจากทำงานที่นั่น 1 ปี ผมก็ได้เลื่อนขึ้นเป็นประธานบริษัท ต่อมาแอตลัสเข้าไปรวมอยู่ในเครือของทะคะระ ซึ่งเป็นบริษัทของเล่นยักษ์ใหญ่ ผมจึงกลายเป็นกรรมการผู้จัดการของบริษัททะคะระแทน ผ่าน 2 ปี ผมก็ย้ายไปเป็นประธานของเดอะ บอดี้ช็อป สุดท้ายจึงย้ายไปเป็น ซีอีโอของสตาร์บัคส์ เห็นแบบนี้คุณอาจคิดว่าประวัติการทำงานของผมช่างดูเลิศหรู แต่แท้จริงแล้ว ชีวิตการทำงานของผมไม่ได้ราบรื่นหรือโรยด้วยกุหลาบไปเสียทั้งหมดหรอกนะครับ