วันหนึ่งคุณหมอเม่นบังเอิญเจอผีน้อยตัวหนึ่งระหว่างเดินอยู่กลางป่า
เจ้าผีน้อยตกใจจนล้มคะมำ ทำท่อนไม้ที่เก็บมาเยอะแยะหล่นกระจาย แถมยังบาดเจ็บด้วย
คุณหมอเม่นช่วยทำแผลและหอบท่อนไม้ไปส่งให้ที่บ้าน และได้สังเกตเห็นว่า ความจริงแล้วเจ้าผีน้อยไม่ใช่ผีนี่นา แต่เป็นตัวอะไรสักอย่างคลุมผ้าสีขาวไว้จนดูเหมือนผี
บ้านของเจ้าผีน้อยเต็มไปด้วยของเล่นมากมายที่เขาประดิษฐ์ขึ้นเองจากท่อนไม้ที่เก็บจากป่า แต่น่าเสียดายที่ไม่เคยมีใครได้เล่นของเล่นเหล่านั้นเลย เพราะผีน้อยขี้อายมากจนไม่กล้าเจอใคร
คุณหมอเม่นรู้ดังนั้นก็อาสานำของเล่นไปแจกคนไข้ที่โรงพยาบาล
นับจากวันนั้น คนไข้ของคุณหมอเม่นจึงได้ของเล่นจากผีน้อยไปตัวละชิ้น
หนูแฮมสเตอร์ได้รถไม้รูปหมาจิ้งจอก คุณลิงตกต้นไม้บาดเจ็บมา เลือกบันไดลิงไปเล่น ส่วนคุณนกที่เจ็บคอเลือกของเล่นเป็นเปียโน
แล้วคุณหมอเม่นก็ได้ค้นพบว่า นอกจากยาจะช่วยรักษาอาการเจ็บป่วยได้แล้ว ของเล่นของผีน้อยก็ช่วยในด้านจิตใจ ทำให้คนไข้หายดีขึ้นเช่นกัน
แต่ที่คุณหมอเม่นยังไม่รู้คือ จริงๆ แล้วเจ้าผีน้อยคือตัวอะไรกันแน่
...
คุณหมอเม่นกับเจ้าผีน้อย เป็นนิทานภาพเล่มที่สองในชุด คุณหมอเม่น โดย ฟุคุซาวะ ยูมิโกะ นักเขียนเจ้าของผลงานน่ารักละมุนละไมที่ครองใจเด็กๆ มาแล้วจากนิทานชุด พี่หมีตัวใหญ่กับเจ้าหนูหางกระรอกตัวเล็ก ร้านค้าในป่าใหญ่ และ ร้านอร่อยแถวยาว
ในเล่มนี้เด็กๆ จะได้ฝึกสังเกตเพื่อช่วยกันไขปริศนาไปพร้อมคุณหมอเม่น ว่าตัวจริงของเจ้าผีน้อยคือใครกันแน่ นอกจากนั้นฟุคุซาวะ ยูมิโกะ ยังไม่ลืมสอดแทรกเรื่องราวอบอุ่นอ่อนโยนเกี่ยวกับความมีน้ำใจและการนึกถึงความสุขของผู้อื่น ผ่านภาพวาดน่ารักของผองเพื่อนสัตว์ในป่าใหญ่เช่นเคย

...
#นิทานคุณหมอประเสริฐแนะนำ

คุณหมอเม่นกับผีน้อย
คุณหมอเม่นเดินไปชนผี “เหวออออ!”
ที่จริงไม่ใช่ผีแต่เป็นผีน้อย
ที่จริงไม่ใช่ผีน้อย แต่เป็นใครไม่รู้คลุมผ้าสีขาว
หมอเม่นชนผีน้อย ท่อนไม้กิ่งไม้ตกกระจาย หมอเม่นจึงช่วยเอาท่อนไม้ท่อนใหญ่ทูนหัวจะเดินไปส่ง 555 รูปน่ารัก
หมอเม่นตามผีน้อยไปที่บ้าน ผีน้อยไม่ยอมเปิดผ้าคลุมผ้า
“ผมอาย”
กลางบ้านผีน้อยมีโต๊ะทำของเล่น ของเล่นไม้รอบบ้านเยอะแยะไปหมด
“เปิดร้านของเล่นได้เลยนะ” หมอเม่นว่า
“ผมอาย” ผีน้อยบอก
หาอ่านเองต่อนะครับ ไม่รู้จะว่าไง ช่างน่ารักทั้งหมอทั้งหมาเสียจริง