เสาร์อีกแล้ว

คุณหมอเม่น

สนุกมากเลยครับ ภาพสวยด้วย

ไม่มีสอนให้รู้ว่าอะไร
ไม่มีปรัชญาอะไรแอบแฝง
สนุกอย่างเดียว อ่านแล้วยิ้ม

หมอเม่นตัวนิดเดียว เป็นความแปลกใจครั้งที่ 1 ตอนเห็นครั้งแล้วเกือบตกเก้าอี้

หลังจากนี้จะมีให้แปลกใจไปเรื่อยๆ

ถึงหมอเม่นจะตัวเล็กแต่เวลานั่งเก้าอี้ที ขอโทษ ตัวใหญ่มาก ดูรูปซะก่อน

หมอเป็นงานที่ดีครับ ช่วยคนได้ ใจดีได้ เป็นที่รักได้ อยู่ที่เราทำตัว

ผู้ป่วยแต่ละคนก็เหลือเกิน อย่างที่เห็น แต่หมอคือหมอ ทำได้ก็ทำไปก่อน
จบอบอุ่นหัวใจ

ยัง มีต่ออีกนิดหนึ่งหลังเอนด์เครดิต อย่าพลิกเร็วเกิน

น่ารักจนหน้าสุดท้ายสิน่ะ


คุณหมอเม่นกับผีน้อย

คุณหมอเม่นเดินไปชนผี “เหวออออ!”

ที่จริงไม่ใช่ผีแต่เป็นผีน้อย
ที่จริงไม่ใช่ผีน้อย แต่เป็นใครไม่รู้คลุมผ้าสีขาว

หมอเม่นชนผีน้อย ท่อนไม้กิ่งไม้ตกกระจาย หมอเม่นจึงช่วยเอาท่อนไม้ท่อนใหญ่ทูนหัวจะเดินไปส่ง 555 รูปน่ารัก

หมอเม่นตามผีน้อยไปที่บ้าน ผีน้อยไม่ยอมเปิดผ้าคลุมผ้า

“ผมอาย”

กลางบ้านผีน้อยมีโต๊ะทำของเล่น ของเล่นไม้รอบบ้านเยอะแยะไปหมด

“เปิดร้านของเล่นได้เลยนะ” หมอเม่นว่า
“ผมอาย” ผีน้อยบอก

หาอ่านเองต่อนะครับ ไม่รู้จะว่าไง ช่างน่ารักทั้งหมอทั้งหมาเสียจริง

#childrenpicturebooks

ท่านที่กรุณาเข้ามาช่วยชี้ทางไปหาหนังสือ ดูแลตัวเองและพื้นที่กันและกันเอาเองนะครับ ฝากดูแลความสงบเรียบร้อยให้ผมด้วยนะครับ เพราะว่าเมื่อโพสขึ้นแล้วผมจะไม่เห็นตัวเองอีกเลย 😅