“สี่แผ่นดิน”
นวนิยายเพชรน้ำเอกที่ได้รับยกย่องให้เป็นวรรณกรรมแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ติดตราตรึงใจตราบจนปัจจุบัน

เมื่อบ้านเมืองเข้าสู่ช่วงรอยต่อของการเปลี่ยนแปลงทั้งการปกครอง วัฒนธรรมประเพณีและวิถีชีวิตหลังการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475 และการหลั่งไหลของวัฒนธรรมตะวันตก
‘แม่พลอย’ ผู้ได้ใช้ชีวิตทั้งในวังและชีวิตในโลกภายนอกที่ได้สัมผัสกับเหตุการณ์บ้านเมืองในระยะเวลาอันยาวนานตลอด ‘สี่แผ่นดิน’
ชีวิตของพลอยจึงได้รู้ ได้เห็นเป็นประจักษ์พยานของเหตุการณ์ความเปลี่ยนแปลงและความสั่นคลอนทางค่านิยมทั้งหลายในสังคมสยามจนกลายมาเป็นสังคมไทย ซึ่งมีทั้งสุข ทั้งเศร้า ตื่นเต้น และใจหาย ได้พบ ได้พลัดพราก ได้ประจักษ์สัจธรรม เป็นทุกข์ใหญ่หลวงบ้าง และปล่อยวางได้บ้าง ตามอุปนิสัยของพลอยที่ตราตรึงใจและเป็นที่รักผู้อ่านจวบจนปัจจุบัน

หนังสือเรื่อง “สี่แผ่นดิน” นี้ เริ่มด้วยแผ่นดินที่หนึ่งคือรัชกาลที่ ๕ มี ๑๘ บท แผ่นดินที่สองคือรัชกาลที่ ๖ มี ๑๐ บท แผ่นดินที่สามคือรัชกาลที่ ๗ มี ๘ บท และแผ่นดินที่สี่คือรัชกาลที่ ๘ มี ๑๖ บท จัดเป็นเล่ม ๑ จะมี เฉพาะแผ่นดินที่หนึ่งเท่านั้น ส่วนเล่ม ๒ จะมีถึงสามแผ่นดินด้วยกัน เมื่อรวม กันแล้วจึงจะเป็นฉบับที่จบครบถ้วนสมบูรณ์