Her : เธอคนที่ 1440
เราปลอบตัวเองไปวันๆ ว่าความเศร้าทำให้หนาวเหน็บเพราะกลัวว่าความจริงแล้วเราจะเป็นเพียงคนไร้รักที่มีแต่หัวใจพิกลพิการเท่านั้น

Disappear เกิดขึ้น รักอยู่ ดับไป
เบื้องหลังความสงบงามทุกสิ่งอย่างล้วนบ้าคลั่งแต่ความบ้าคลั่งนั้นปกติที่สุดแล้ว"เสี้ยวความคิด ความจริง และความฝันที่กระจัดกระจาย เป็นหลักฐานความร้ายกาจและมหัศจรรย์ของรัก รักซึ่งทำเราตัวเล็กจิ๋วที่คิดว่าฉลาดเท่าทันกลับโง่ ที่คิดว่ารักบริสุทธิ์กลับเป็นเพียงลักชโมย ช่วงชิงเศษตัวตนจากคนอื่นมาประกอบตัวเอง ทั้งด้วยเต็มใจและขัดขืนความสัมพันธ์เป็นเรื่องธรรมดาซ้ำซาก แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าวิเศษ

เมษาลาตะวัน
ความสัมพันธ์ระหว่างเด็กชายสามคน ถูกนิยามและนิยามตัวเองเป็นสิ่งแปลกปลอมปะปนอยู่ในเมืองเล็กๆ โอบล้อมด้วยสายลมอบอ้าวที่หอบสารพัดสิ่งมาด้วย กลิ่นดิน กลิ่นดอกพุดจาง เสียงกระดิ่งแว่วกังวาน และเมฆครึ้มที่จะกลั่นเป็นหยาดฝน ก่อนกลายเป็นพายุโหมกระหน่ำยาวนาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องครอบครัว โหยหาการมีบ้านให้กลับ หรือพบอ้อมกอดให้รักแต่สุดท้ายทำมันหลุดมือ

เศษหนึ่งส่วนเศร้า

ความเศร้าบาดลึกลงทุกวันกัดกินเข้ามาช้าๆ
ไม่ให้ซุ่มให้เสียง แนบเนียนไปกับความเจ็บปวด
ในชีวิตประจำวัน จนแยกไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไร
และควรเสียใจกับเรื่องไหนก่อนหรือหลัง

“Bitter Blended เศษหนึ่งส่วนเศร้า”
บันทึกชีวิตของผู้หญิงที่เติบโตมาพร้อมบาดแผลทางใจ
มีความรู้สึกผิดเป็นอัตราเร่งในสมการความเศร้า
และรู้สึกอยู่เสมอว่า... ชีวิตไม่เคยเป็นของเรา
แต่ต่อให้ต้องพ่ายแพ้ ต้องโคจรรอบความทรมานอีกกี่ครั้ง
หรือก้าวผ่านการพังทลายของสิ่งที่สร้างมากับมืออีกกี่หน
เธอยังเชื่อมั่นว่า... ทุกครั้งการเกิดใหม่จะตามมาเสมอ