ตราบาป | ทมยันตี *นิยายไทยมือสอง* (ขายเกินราคาปก)

ตำนานแห่งรักอันเก่าแก่ระหว่างเทพีแห่งดวงจันทร์กับเอนดิเมียน คนเลี้ยงแกะกระจ่างชัดอยู่ในความทรงจำของคนคู่หนึ่ง "อสิต" และ "จันทรกานต์" เอนดิเมียนเป็นคนเลี้ยงแกะที่เจ้าแม่เดียน่า เคยประทานจูบให้เพียงครั้งเดียว ด้วยอานุภาพของความรัก ทำให้เอนดิเมียนเที่ยวซอกซอนตามหาเทพีแห่งดวงจันทร์ ถึงกับละเลยหน้าที่ ละทิ้งฝูงแกะ จนถูกเทพจูปิเตอร์สาปให้นอนหลับไม่รู้ตื่นอยู่บนยอดเขา! ความรักของเขาและเธอ ก็ไม่แตกต่างไปจากตำนานเรื่องนี้มันเป็นความรู้สึกมหัศจรรย์ที่เขาและเธอไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นได้ อสิตคิดว่าตนเองไม่เคย "หลงใหล" ในมายาใดง่ายๆ สตรีผู้เป็นภรรยานั้นเป็นของรักชิ้นเดียวที่เคยมี และเขาก็ได้สมปรารถนา โดยมีความสุขอันราบเรียบตลอดมา บัดนี้...ทำไมดวงตา "พิศพ่ายเพียงจันทร์รูจี" คู่นั้น จึงติดตามความรู้สึกอย่างแนบแน่น และความรักครั้งนี้ก่อให้เกิด "ตราบาป" ขึ้นในใจของเขา ความรู้สึกนี้กระหน่ำตอกย้ำว่า "ผิด" ทุรนทุรายร้อนรน หม่นไหม้ ไปกับกองเพลิงแห่งใจ แต่ภาพผุดพรายของ "จันทรกานต์" ก็ทำให้เขารู้สึกเป็นสุขปนทุกข์อย่างประหลาด "จันทรกานต์" เจ้าหญิงบนปราสาท ผู้แสนโสภา มั่งคั่ง หากหัวใจไม่เคยปรารถนาสิ่งใด นอกจาก "The sunburnt hand" ที่จะช่วยสร้างความรักความอบอุ่นแก่หัวใจ แต่มือที่เธอยึดไว้กลับสร้างแต่ทรัพย์ศฤงคาร เธอเป็นเพียงตุ๊กตาประดับบารมีของคนผู้ได้ชื่อว่าเป็นสามีเท่านั้น หัวใจของเธอแห้งผาก แทบจะลืมคำว่า "ความรัก" ถ้าไม่มีอสิตเธอก็คงกลายเป็นเพียงรูปสลักบนปราสาทงามไปเสียแล้ว เมื่อลมรักพัดผ่านมา กระแสแห่งความรักของคนทั้งสองก็ประสานกันเป็นหนึ่งเดียว หากสิ่งที่ต้านกระแสลมนั้นไว้ คือมโนธรรมในใจ ซึ่งฉุดยั้งมิให้รักนั้นถลำลึก จนกลายเป็น "ตราบาป" ในใจตลอดกาล ความรักที่แท้ทำให้คนทั้งคู่ ไม่อาจเห็นแก่ตัว รักและคำนึงถึงศักดิ์ศรีของคนที่ตนรัก มิอาจฉุดดึงเข้าครอบครองเป็นเจ้าของคนที่รัก ปล่อยให้กาลเวลา...เท่านั้นที่จะให้คำตอบกับชีวิต The falling leaves drift by the window... ใบรัก...ได้ร่วงหล่นจากต้นแล้ว...มันผ่านไปอย่างเงียบเชียบและเยือกเย็น The sunburnt hand I used to hold แค่ครั้งหนึ่งได้รู้จักความรักที่แท้จริงก็เพียงพอแล้ว ความทรงจำที่งดงามยังมีมืออบอุ่นที่เคยให้ความรักและความเข้าใจอย่างเต็มตื้น "ตราบาป" นวนิยายรักซึ่งเปรียบเสมือน "อัญมณี" ที่งดงามอีกชิ้นหนึ่งของ "ทมยันตี" ที่บรรจงเจียระไนเรื่องของความรักที่มีแต่ "ให้" โดยไม่หวังยื้อยุดไว้ครอบครอง ด้วยมโนธรรมแห่งใจมนุษย์ แค่ครั้งหนึ่งได้รู้จักความรักที่แท้จริงก็เพียงพอแล้ว
#ทมยันตี #นิยายไทย