รายละเอียด : ครับผม คุณนาย 1
หย่ากัน!” เฉินเซินหลับตา กำใบหย่าไว้แน่น ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองภรรยาแม้แต่น้อบ สุดท้ายก็เอ่ย
“ถ้าที่ผมทำยังไม่ดีพอ แล้วคุณทนไม่ไหวจริงๆ ยังต้องการจะหย่ากัน ถ้าอย่างนั้นผมก็จะเคารพการตัดสินใจของคุณ” เฉินเซินคลายเนกไทออกก่อนมองเธอด้วยสายตาเรียบเฉย “แต่หมิงซู หลังหย่ากันแล้ว คุณคงไม่มีโอกาสได้เก็บสะสมพวกกระเป๋าหายากราคาแพงพวกนั้นอีก ไม่ได้นั่งเครื่องบินส่วนตัวไปดูแฟชั่นโชว์ถึงปารีส หรือประมูลไพลินปัทมาของศรีลังกาอีกแล้วนะ”
“เดี๋ยวก่อน...” อาการหัวร้อนของจี้หมิงซูหายวับไปในพริบตา สิ่งที่หลงเหลืออยู่มีเพียงความรู้สึกว่าตัวเองนั้นเล่นใหญ่เกินไปแล้ว! “ลองมาคิดดู ที่ผ่านก็แค่สีสันในชีวิต ฉันว่าพอรับมือได้อยู่นะ” เฉินเซิน: ‘คุณนายบ้านนี้ เอาใจยากจริงๆ’

รายละเอียด : ครับผม คุณนาย 2
หย่ากัน!” เฉินเซินหลับตา กำใบหย่าไว้แน่น ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองภรรยาแม้แต่น้อบ สุดท้ายก็เอ่ย
“ถ้าที่ผมทำยังไม่ดีพอ แล้วคุณทนไม่ไหวจริงๆ ยังต้องการจะหย่ากัน ถ้าอย่างนั้นผมก็จะเคารพการตัดสินใจของคุณ” เฉินเซินคลายเนกไทออกก่อนมองเธอด้วยสายตาเรียบเฉย “แต่หมิงซู หลังหย่ากันแล้ว คุณคงไม่มีโอกาสได้เก็บสะสมพวกกระเป๋าหายากราคาแพงพวกนั้นอีก ไม่ได้นั่งเครื่องบินส่วนตัวไปดูแฟชั่นโชว์ถึงปารีส หรือประมูลไพลินปัทมาของศรีลังกาอีกแล้วนะ”
“เดี๋ยวก่อน...” อาการหัวร้อนของจี้หมิงซูหายวับไปในพริบตา สิ่งที่หลงเหลืออยู่มีเพียงความรู้สึกว่าตัวเองนั้นเล่นใหญ่เกินไปแล้ว! “ลองมาคิดดู ที่ผ่านก็แค่สีสันในชีวิต ฉันว่าพอรับมือได้อยู่นะ” เฉินเซิน: ‘คุณนายบ้านนี้ เอาใจยากจริงๆ’