รักเราไม่เท่ากันเมื่อเราเริ่มรักใครสักคน ถึงตอนนั้นเราจะรักตัวเองน้อยลงทันที ความรักของ แชมเปญ กับ จ้าวทัพ ซึ่งเริ่มจากความสัมพันธ์ระหว่างพี่ชาย-น้องชาย แปรเปลี่ยนมาเป็นคนรักที่ต่างคนต่างร้าย จ้าวทัพร้ายมากกว่ารัก แต่แชมเปญรักมากกว่าร้าย เขายอมให้จ้าวทัพไปมีอะไรๆ กับคนอื่น แต่ห้ามพากลับห้อง นานวันเข้าความสัมพันธ์ก็เริ่มระหองระแหง ความรักที่มีให้กันต่างทำร้ายคนทั้งคู่ แชมเปญผู้ชอกช้ำมีเพื่อนสนิทนาม นักรบ คอยดูแลห่วงใยไม่ห่าง อีกทั้งพี่ชายต่างมารดาของจ้าวทัพอย่าง จอมพล ก็ตามจีบตามเทคแคร์ หวังให้อีกฝ่ายยอมเปิดใจ แชมเปญจะตัดสินใจหาทางออกให้แก่ความรักของเขาอย่างไร ในเมื่ออีกฝ่ายมีแค่รสรักและสัมผัสทางกายที่ผูกมัดไว้ ส่วนเขานั้นมีเพียงความรักจริงใจที่ไม่อาจลืมเลือน แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน หรือเขาต้องยอมรับให้ได้ว่า ความรักของเรา มันไม่เท่ากันจริงๆกูเคยคิดว่าสักวันสิ่งที่กูให้มึงจะย้อนกลับมาหากูบ้าง แต่มันเหมือนกูทำอยู่ฝ่ายเดียว ให้มึงฝ่ายเดียวมาตลอด โดยที่มึงก็โยนมันทิ้งตลอดเหมือนกัน แชมเปญ คนที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียวมันเหนื่อยนะทัพ ...กูขอโทษ ผมหัวเราะออกมาเบาๆ เลื่อนสายตาที่พร่ามัวด้วยม่านน้ำตาบางๆ ไปสบกับจ้าวทัพ ความรู้สึกที่กูเสียไปทั้งหมดแลกกับคำขอโทษหนึ่งคำ...คุ้มดีนะ