(KA1)


“ลูกบอกว่าอยากมีน้องค่ะ” 

สัญญาห้าปีที่ตกลงกันไว้กำลังจะสิ้นสุดลงในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า คงไม่ผิดใช่ไหมหากเธอมัดใจมัดกายคนที่เป็นทั้งสามีทางพฤตินัยและเป็นทั้งพ่อของลูกคนแรกไว้ด้วยลูกคนที่สอง

 

“เปรี้ยวหวานคนเดียวก็พอแล้ว เราคุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่หรือ” 

หน้าจอแล็ปท็อปถูกปิดลง ธรณ์ลุกจากเก้าอี้ทำงานก่อนยืนมองสิ่งที่ตนบุกเบิกเองกับมือผ่านกระจกหน้าต่างภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนโดยหันหลังให้ภรรยา นาทีนี้อภิสิทธิ์ทุกอย่างในฟาร์มนกกระจอกเทศเป็นของเขา แต่อีกไม่นานมันจะตกเป็นของทรายรุ้งและเด็กหญิงปั้นดาวตามความต้องการของเขาเอง 

“ถ้ามีอีกคน แซนรู้ใช่ไหมว่าปัญหาจะตามมา”

 

“พี่ธรณ์คะ แซนไม่ได้...”

 

“ดึกมากแล้ว ขึ้นไปนอนเถอะ” เขาตัดบท

 

“ค่ะ” 

ยามตอบเสียงหวานช่างแผ่วเบา ประโยคเหล่านั้นจากปากสามีไม่อาจทำให้ทรายรุ้งอยู่ต่อในที่ที่ไม่ใช่ของเธอได้ ธรณ์ทำให้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้หญิงหน้าไม่อายที่จู่ๆ ก็นึกครึ้มอยากชวนเขาขึ้นเตียง 

 

หญิงสาวก้าวออกจากห้องด้วยเรี่ยวแรงที่ลดน้อยถอยลงทุกที น้ำตาไม่ไหลอาบหน้าแม้เพียงสักหยดเพราะมันตกในมานานแล้ว เมื่อไรเขาจะเชื่อว่าเธอไม่ได้อยู่ด้วยเงื่อนไข แต่ยังอยู่ทั้งที่เขาไม่ต้องการก็เพราะรักเต็มหัวใจ เมื่อก่อนรักอย่างไร ทุกวันนี้ไม่เคยจาง ซ้ำยังมากขึ้นเรื่อยๆ