ชีวิตและญาณทัสนะของตรุงปะ คุรุบ้าผู้ปรีชาญาณ Fabrice Midal เอียน มังก์ (แปลภาษาอังกฤษ), พินทุสร ติวุตานนท์ (แปลภาษาไทย) สำนักพิมพ์ สวนเงินมีมา พ.ศ. ๒๕๕๒ มี ๖๖๓ หน้า 9786119005419

เกิดมาเยี่ยงสงฆ์ ตายลงเยี่ยงราชัน เรารู้จักตามสิงสถิตในตัวท่านร่วมกันกับดราละ ขอจงมีแต่ความสุขสวัสดี
นำเสนอชีวประวัติและผลงานที่น่าสนใจของ "ท่านเชอเกียม ตรุงปะ ริมโปเช" ธรรมาจารย์หรือมหาสิทธาร่วมสมัยที่สำคัญอีกท่านหนึ่ง ท่านตรุงปะตีประเด็นของอารยธรรมตะวันตกแตก และท่านเติมโตมาในแนวทางของวัชรยานอย่างแนบแน่น แต่ท่านก็วิพากษ์วิจารณ์วัฒนธรรมของธิเบต พร้อมๆ กับนำเสนอสาระแห่งวัฒนธรรมนั้น เพื่อให้เรารู้จักนำสาระนั้นๆ มาใช้ในการพิจารณาอารยธรรมตะวันตกด้วย ไม่ว่าจะเรื่องประชาธิปไตย ราชาธิปไตย หรือระบบชนชั้น

เรื่องราวของท่านตรุงปะเกิดขึ้นในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 อันเป็นช่วยเวลาที่โลกตะวันตกกำลังตื่นขึ้นมารับรู้กับปรัชญาหรือจิตวิญญาณของโลกตะวันออก ซึ่งบางครั้งก็ส่อไปในทางหลงใหลโรแมนติก แต่ท่านตรุงปะนั้นแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง ท่านเป็นธรรมจารย์หนุ่มชาวธิเบตที่แผกจารีต แต่ก็หยั่งรากความรู้ในพุทธศาสนาสายวัชรยานของท่านเองเป็นอย่างดี ท่านเผชิญหน้ากับโลกตะวันตกอย่างบริสุทธิ์ การตีความธรรมะในพระพุทธศาสนาของท่านไม่ใช่แบบการประณีประนอม เกิดแง่มุมมากมายจากการเปลี่ยนผ่านในแต่ละช่วงชีวิตของท่านที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทั้งในปริมณฑลชีวิตและงาน ท่านนับเป็นนักเปลี่ยนแปลงคนสำคัญที่ได้ริเริ่มสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ
บทที่ 1 ภาพลักษณ์ของเชอเกียม ตรุงปะ ในปี 1970
บทที่ 2 วัยเยาว์และการศึกษา
บทที่ 3 สมาธิภาวนาและความสำคัญของการนั่งสมาธิ
บทที่ 4 ประสบการณ์ การปฏิรูปให้เข้ากับยุคสมัย และจารีตนิยม
บทที่ 5 แนวทางการสอนของเชอเกียม ตรุงปะ
บทที่ 6 การสอนยานทั้งสาม
บทที่ 7 คุรุตันตระ
บทที่ 8 ไมตรี การเปิดออกเพื่อเผยแสดงถึงพื้นที่ว่าง
บทที่ 9 มุทรา การกำหนดรู้ในความว่าง
บทที่ 10 แสดงธรรมกถาเรื่องชัมบาลา