ไม่มีใครเติบโตได้โดยไม่โอนเอน
หนทางของผู้ใหญ่ที่แท้จริง ยังไงก็ต้องมีค่าผ่านทาง ที่ชื่อความเจ็บปวดและทุกข์ใจ
ผู้เขียน Kim Byeong Soo (คิม, พยองซู)
ผู้แปล ตรองสิริ ทองคำใส

เนื้อหาโดยสังเขป
คำว่า "ผู้ใหญ่" กระหวัดให้เรานึกถึงบุคคลผู้เจริญเติบโตเต็มที่ บรรทัดฐานของสังคมตีความคนวัยผู้ใหญ่ว่า ต้องสมบูรณ์ด้วยคุณวุฒิ ความสามารถ อย่างน้อยก็ ต้องมากกว่าที่เด็กเล็กมี แต่ที่จริงปัญญาหาได้เพิ่มพูนตามอายุ การเติบโต ทางความคิดหรือวุฒิภาวะคนเราไม่ได้มากขึ้นเพราะวัยแต่อย่างใด ซ้ำเมื่ออายุมาก เรายังเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงทั้งกายใจ วิกฤตวัยทองที่ทำทั้งเราทั้งคน ใกล้ตัวหนักอก พ่วงด้วยนานาปัญหาจากปัจจัยภายนอก ไหนจะเพื่อนร่วมงานขี้นินทา
หัวหน้าไม่เป็นธรรม ลูกน้องไม่ได้ดั่งใจ งานกองโต สงครามประสาทกับ ลูก ๆ รอยร้าวในชีวิตคู่...ทุกอย่างดูจะขยันบีบคั้นเราไม่หยุดหย่อน ให้นึกถามตัวเองซ้ำ ๆ ว่าทำไมมีแค่ฉันที่เจอเรื่องพวกนี้ เมื่อเกิดอารมณ์สับสนเป็นทุกข์ บางคนเลือกพึ่งจิตแพทย์ บางคนหันหน้าหา ศาสนา ขณะที่บางคนใช้ทางลัดอย่างเหล้ากับบุหรี่ แต่อีกตัวเลือกดี ๆ อยู่ไม่ไกลตัวเราเลย หนังสือไงคะ การอ่านและตัวอักษรช่วยบำบัดขัดเกลาใจเราได้เสมอ เช่นที่ ไม่มีวัยสี่สิบคนไหนผลิบานโดยไม่โอนเอนจะทำให้คุณตระหนักว่าคุณไม่ได้เป็นคนเดียวในโลกที่เจ็บปวด ไม่ใช่คุณคนเดียวที่ถูกโชคชะตาเล่นตลกอย่างน้อยตัวอักษรที่คุณอ่านอยู่ ณ ขณะนี้ ก็ร้อยเรียงขึ้นเพื่ออยู่ข้างคุณ เป็นกำลังใจให้คุณเข้าใจคุณและมีอยู่เพื่อคุณผู้อยากจะเข้มแข็ง ขอให้ตัวอักษรของหนังสือเล่มนี้ส่งพลังเยียวยานั้นแก่คุณ เป็นแรงใจ เล็ก ๆ ช่วยให้คุณเติบโตอย่างแข็งแรงและงดงาม

สารบัญ
Part 1 วัยกลางคน วัยว้าวุ่นช่วงเวลาทยชบทวนชีวิตที่พ้นผ่าน
- 01 วัยรุ่นรอบสองของชีวิต
- 02 คุณอาจเป็นเกรเกอร์ แซมซา
- 03 สิ่งที่คนวัยสี่สิบต้องมองจากปลายเหวคือเวลาที่พ้นผ่าน
- 04 เหตุผลที่ชีวิตแต่งงานหวานหอมเปลี่ยนเป็นความเดียวดาย
- 05 กับดักของคำว่าปล่อยวาง
ฯลฯ

Part 2 สารพันคุณค่าที่ตระหนักรู้บนหัวเลี้ยวแห่งวัยกลางคน
- 01 อายุกับปัญญาเทียบกันไม่ได้
- 02 ชีวิตคือนวนิยายเรื่องยาวที่จบบริบูรณ์เมื่อเราตาย
- 03 ความทุกข์หาใช่บทลงโทษ แต่คือค่าใช้จ่ายวิชาเรียนรู้
- 04 ใคร ๆ ต่างเป็นหวัดทางใจ
- 05 นาฬิกาแห่งชีวิตจะหยุดเดินเมื่อไหร่