ชีวิตที่คิดว่าจะได้ทำงานสบาย ๆ ของ ‘อวิ๋นเยี่ยนหุย’ กำลังจะเกิดความวุ่นวายเข้ามาแทรกแทรง

ชุมชนท่องเที่ยวผูกวนเจ๋อเปิดฉากอย่างงดงาม
‘อวิ๋นเยี่ยนหุย’ จึงกลับมาทำงานที่จวนว่าการไคเฟิงอย่างเต็มรูปแบบ
กลับคาดไม่ถึงว่างานสบาย ๆ ที่คิดจะทำเป็นการพักผ่อนจะเกิดเรื่องเข้าให้
ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเป็นเด็กดีตั้งใจทำงาน
คิดวางแผนปฏิรูปการศึกษา ชวนท่านเปามาสร้าง ‘สำนักศึกษาไคเฟิงฝู่เสวีย’ ด้วยกัน!
ไม่ใช่แค่นักเรียนของสำนักศึกษาฯ กระทั่งธิดาของฮ่องเต้ ว่าที่ฮ่องเต้และฮองเฮาในอนาคต รวมถึงว่าที่ขุนนางถู่ซือ เขาก็ดูแลมาหมดแล้ว!
...เดี๋ยวก่อนนะ แล้วทำไมเรื่องสละโสดของท่านเปา ก็ต้องให้เขาจัดการด้วยเล่า?!
และเพื่อหลบหนีความวุ่นวายจากพวกแม่สื่อ อวิ๋นเยี่ยนหุยจึงทำลายภาพลักษณ์ ‘นักหาเงินมือฉมังตัวน้อย’
ย้ายไปทำงานที่หน่วยงานแสนน่าสงสารอย่าง ‘สถานดูแลเด็กกำพร้า’
แต่ทำไมยังถูกคนกล่าวหาว่ารับสินบนกับหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองอยู่เล่า?
ด้านการงานคลื่นซัดสาดไม่ขาดสาย แต่ด้านความรักกับ ‘จ้าวอวิ่นชู’ กลับพัฒนาอย่างราบรื่นมั่นคง
ทว่าความลับไม่มีในโลกอย่างที่มีคนกล่าวไว้จริง ๆ นั่นแหละ
ราชครูผางวางแผนร้าย รายงานต่อหน้าเหรินจงและธารกำนัลว่าเขา ‘มั่วโลกีย์ในสถานราชการ’ กับจ้าวอวิ่นชู!
อวิ๋นเยี่ยนหุยคิดแล้วว่าคงปิดไม่ได้อีกต่อไป
ได้แต่คุกเข่าให้ฝ่าบาท ภาวนาในใจขอให้พระองค์ทรงลงอาญาสถานเบา
ยังไงก็คนกันเองนี่นา...