ใครจะไปคิดว่าการออกตามหาแบตเตอรี่สำรองกล้องก้อนหนึ่ง จะทำให้นักข่าวสถานีโทรทัศน์อย่าง "อวิ๋นเยี่ยนหุย" ย้อนเวลากลับไปอยู่ในร่างเด็กรัชสมัยซ่ง และเพื่อที่จะได้กินดีอยู่ดีเขาจึงตั้งปณิธานว่าต้องรีบเติบโตอย่างอย่างมีคุณภาพ แต่วินาทีต่อมากลับได้ข่าวว่าโรงรับเลี้ยงเด็กที่แม่ของตนทำงานอยู่กำลังจะปิดตั๋วลง! "เจิ้งผิง" แม่ของเขาตัดสินใจรับเลี้ยง "ซวงอี๋" และ "เสี่ยวเปา" เด็กกำพร้าที่เหลืออยู่อีกสองคน ต่อมาไม่นานนางกลับได้รับข่าวร้ายว่าสามีไปทำงานแดนไกลเสียชีวิตแล้ว แม่เศร้าโศกสียใจ ทว่าจำต้องหาทางเลี้ยงครอบครัวที่ชีวิตนี้ไปให้ได้!ในช่วงวิกฤติ "ไต้ซื้อเหลี่ยวหราน"ที่ต้องตาอวิ๋นเยี่ยนหุยพลั่นยื่นมือเข้าช่วยเหลือ พวกเขาได้ "วัดตาเซี่ยงกั๋น" อันเป็นวัดแห่งราชวงศ์เป็นที่พึ่ง และอวิ๋นเยี่ยนหุยก็ได้ใช้ทักษะความรู้ในยุคปัจจุบัน มาพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ในต้าซ่งของเขาให้อยู่อย่างสุขสบาย แม้อายุยังน้อย แต่กลับคลุกคลีใช้ชีวิตจนเข้ากับเมืองคฟิงได้สำเร็จ เขากลายเป็นผู้มีความสามารถตัวน้อยที่สร้างความมั่งคั่งและสร้างชื่อเสียงให้กับวัดในทุก ๆวันไม่เพียงได้ทานอาหารประณีตเลิศส แต่ยังศึกษาคนคว้าผลิตภัณฑ์ครีมพอกหน้าขาวอกสู่ตลาดได้ด้วยความบังเญ มันไม่เพียงป็นชื่นชอบแย่งชิงของเหล่าแม่นางน้อยใหญ่ ขนาดชายหนุ่มผู้ที่ผิวถูกแดดเผามายังต้องการ...เดี๋ยวนี้! ผิวดำเช่นนี้ตั้งแต่เกิด? ทั้งยังแซ่เปา? และเพราะ"คดีอ่างผีสิง" จึงทำให้เขาถูกปลดจากตำแหน่งราชการ? หรือว่าชายหน้าดำคนนี้จะเป็นใต้เท้าผู้ยิ่งใหญ่คนนั้น คนที่ขาต้องผูกสัมพันธ์อันดีเผื่อไว้ในอนาคต?! ท่านเปาบุ้นจิ้น?