ชื่อสมุนไพร โสมไทย โสมคน (ภาคกลาง), ว่านผักปัง (เชียงใหม่), โทวหนิ่งเซียม (จีน), ถู่เหยินเซิน (จีนกลาง)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Talinum paniculatum Gaertn.
ชื่อวงศ์ Portulacaceae

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
พืชล้มลุก ขนาดเล็ก มีอายุหลายปี สูงได้ถึง 1เมตร มีเมื่อรากโตเต็มที่จะมีรูปร่างเหมือนโสมจีนต้นเป็นเหลี่ยม
ลำต้นฉ่ำน้ำใบเดี่ยวเรียงเวียนสลับใบรูปไข่กลับปลายโตแหลมยาว 6-13 เซนติเมตร โคนสอบแหลม
ปลายใบมนหรือแหลมสั้นขอบใบเรียบ แผ่อยู่เหนือดิน ใบมีสีเขียวเรียบเป็นมัน เนื้อใบหนา ก้านใบชูตั้ง
ดอกมีขนาดเล็ก เป็นช่อที่ส่วนยอดหรือปลายกิ่งดอกสีชมพู มี 5กลีบ กลีบเลี้ยงมี 2กลีบร่วงง่าย เกสรตัวผู้มี
10อัน มีสีเหลืองยื่นออกมาจากกลีบดอกก้านช่อตั้งสูง ผลสีแดง กลมรี มีขนาดประมาณ3 มิลลิเมตร
เมื่อแก่เปลี่ยนเป็นสีเทาเมล็ดจำนวนมากอยู่ภายใน สีดำ ใบและต้นนำมาผัด เป็นผักที่มีรสดีใช้แทนผักโขมสวนได้
เป็นพืชที่อุดมด้วยวิตามิน เป็นอาหารที่มีคุณค่าสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน และผู้ที่เพิ่งฟื้นไข้

สรรพคุณ
ตำรายาไทย ใช้ -เหง้า รสหวานร้อน บำรุงร่างกาย บำรุงกำลังบำรุงธาตุ แก้อ่อนเพลีย หรือทาภายนอกแก้อักเสบ ลดอาการบวม
-ใบ แก้บวมอักเสบมีหนอง ขับน้ำนม
-ราก บำรุงปอด แก้อาการอ่อนเพลียหรือหลังฟื้นไข้ ปัสสาวะขัด เหงื่อออกมาก ศีรษะมีไข้ ไอเป็นเลือด แก้ไอ
บำรุงปอด ประจำเดือนผิดปกติ ท้องเสีย