ชีตาห์กับเงา

เงาเป็นส่วนหนึ่งของจิตใต้สำนึกในความหมายที่ว่าจิตใต้สำนึกคือส่วนที่คนเราไม่รู้ว่ามีอยู่

เงามีลักษณะเช่นนั้นแม้จะไม่เต็มร้อยแต่ก็ใกล้เคียง เหตุผลเพราะไม่มีใครหรอกจะทำอะไรโดยระแวดระวังเงาของตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าจะไปพาดใครหรืออะไร

เงาของชีต้าน้อยน้อยใจเพราะชีต้าน้อยไม่เคยระวัง เวลาปิดประตูจึงงับหางเงาเสมอๆ ไม่นับอีกหลายเรื่องที่ทำเหมือนไม่มีเงา

หนังสือภาพของ marianne dubuc เล่มนี้เริ่มหน้าแรกด้วยภาพเต็มหน้าที่สื่อความหมายอย่างง่ายนั่นคือชีต้าน้อยใช้ไฟฉายส่องใต้โซฟาเพื่อหาเงา เราจะเห็นภาพใหญ่ของห้องที่มีตู้และโต๊ะ ดูเหมือนจะมีที่ให้เงาหลบซ่อนได้มากมาย งานนี้ท่าจะยากแน่ๆ

ส่วนที่ภาพมิได้บอกคือการฉายไฟฉายย่อมใช้เป็นวิธีค้นหาเงามิได้เพราะเงาถูกส่องเมื่อไรก็หายไปเมื่อนั้น เด็กๆน่าจะสนุกกับคำถามที่ว่าชีต้าน้อยควรส่องไฟไปที่ไหนจึงจะช่วยให้เงาคงอยู่ทุกเวลา

เพื่อให้เข้าใจความรู้สึกของเงาที่ไม่ได้รับการเหลียวแล ชีต้าน้อยจึงขอสลับที่กับเงาดูบ้าง ผลจะเป็นอย่างไรคุณพ่อคุณแม่ย่อมทำนายได้ แต่สำหรับเด็กๆแล้วแต่ละกรณีที่เกิดขึ้นน่าสนใจและชวนขบคิดต่อไปอีกว่าถ้าเราเกิดมาไม่มีใครใส่ใจจะเกิดอะไรได้บ้าง

ไปๆมาๆจึงกลายเป็นหนังสือที่ไม่เพียงเด็กๆได้อ่าน แต่คุณพ่อคุณแม่เองก็ควรอ่านเช่นกัน

#childrenpicturebooks