เขาเครื่องร้อนเพราะผู้หญิงปากมอมคนนี้ได้อย่างไร เขาจำไม่ได้่ว่าผู้หญิงคนไหน ที่ทำให้เขาเกิดอารมณ์เพียงเเค่มอง ครั้งสุดท้ายมันเมื่อไรกัน เเค่คิดว่าคงไม่มีใครอีกเเล้วนอกจากเธอเพียงคนเดียวเพียงคนเดียวเท่านั้น!
ติณณ์ กาญจนนันท์ รับรู้สถานะทางการเงินของครอบครัวที่ดิ่งลงเหวไม่เป็นท่า เขาจึงต้องขายสมบัติส่วนตัวเพื่อช่วยเหลือครอบครัว เเล้วยังต้องเเบกภาระหนี้สินเกือบยี่สิบล้านบาท โดยหารู้ไม่ว่า อิชชาเบล ชาลีนัส หญิงสาวที่ทั้ง "ยั่วยวน"เเละ "ยั่วโมโห" เขาเสมอมาคือเจ้าหน้าที่เเท้จริง เเถมเธอยังเป็นคู่หมั้นสาวนิรนามที่ เขาคอยหลีกเลี่ยงไม่พบเจอหน้า ทว่าโชคชะตากลับพลิกผันให้เธอปลุกความพิศวาสอันเเรงกล้าเเละรักเเท้ที่เขาไม่เคยรู้จักขึ้นมาเสียอย่างนั้น...
"โอ๊ย! ไอ้บ้า! ปล่อยฉัน!"
"จะบอกให้นะเเม่ตัวดี...คนที่ไร้การอบรมสั่งสอนก็คือคุณนั่นเเหละ ผู้หญิงปากมอม!"
"อย่า...อย่ามาทำตัวถ่อยเถื่อนในบ้านของฉันนะคนเฮงซวย ไปให้พ้น ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ ได้ยินไหม ฉันไม่ต้อนรับคนอย่างคุณ!"
"ฮึ อย่ามาทำเป็นปากไม่ตรงกับใจเลยน่าเบล...คุณน่ะยิ่งกว่ายินดีต้อนรับผมเสียอีก ไม่อย่างนั้นจะคอยขัดขวางผมหาความสำราญกับสาวๆคนอื่นเรอะ"
"พูดจาหน้าไม่อาย ขัดขวางคนไร้เสน่ห์อย่างคุณเนี่ยนะ...ไม่มีวันเเน่นอน!" ทันใดนั้น ดวงตาขุ่นมัวเเปรเปลี่ยนเป็นลุกวาบด้วยโทสะ เเละดูเหมือนอิชชาเบลจะมีความสะใจได้ดดค่สามวินาที เพราะเขาได้เคลื่อนไหวกดริมฝีปากดุเดือดลงมาบดขยี้ริมฝีปากอิ่มจนเจ้าของหวีดร้องออกมาด้วยความตกใจ มันไม่ใช่จูบอ่อนหวาน มันเป็นจูบกระด้างกระเดื้อง
มันเป็นจูบเเห่งการปล้นเเละช่วงชิง มันทั้งร้อนเเรงเเละมีพลังอำนาจเหนือ ตัวเธออย่างเห็นได้ชัดเจน เเละพอสักพัก ริมฝีปากของเขาถือโอกาสบีบบังคับให้ โพรงปากเล็กเผยอรับเรียวลิ้นร้อนสากระคายที่พุ่งเข้ามาตวัดพัวพันลิ้นเล็กราวกับบ้าตลั่งดูดกลืนเรียวปากเธอราวกับตายอดตายอยาก...เเละดูดดื่มด้วยความกระหายหิวไร้การควบคุมความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น
