เปราะหอม ชื่อวิทยาศาสตร์Kaempferia galanga L. (ชื่อพ้องวิทยาศาสตร์ Kaempferia marginata Carey ex Roscoe) จัดอยู่ในวงศ์ขิง (ZINGIBERACEAE)[1]
สมุนไพรเปราะหอมมีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า เปราะหอมขาว เปราะหอมแดง หอมเปราะ (ภาคกลาง), ว่านหอม ว่านแผ่นดินเย็น ว่านตีนดิน (ภาคเหนือ), เปราะ (ภาคใต้), ว่านนกยูง ว่านหาวนอน (เชียงใหม่), ซู (แม่ฮ่องสอน) เป็นต้น[1],[3],[4]
ลักษณะของเปราะหอม
- ต้นเปราะหอมจัดเป็นพืชล้มลุก มีอายุราวหนึ่งปี ทั้งเปราะหอมขาวและเปราะหอมแดง เป็นไม้ลงหัวจำพวกมหากาฬ มีลำต้นเป็นหัวอยู่ใต้ดิน หรือที่เรียกว่า "เหง้า" เนื้อภายในของเหง้ามีสีเหลืองอ่อนและมีสีเหลืองเข้มตามขอบนอก และมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว มีรสเผ็ดขม เป็นพืชที่ชอบดินร่วนปนทราย มีความชุ่มชื้นพอเพียง เจริญเติบโตได้ดีในที่ร่ม เจริญเติบโตในช่วงฤดูฝน พอย่างเข้าฤดูหนาวต้นและใบจะโทรมไป และพบได้มากทางภาคเหนือ ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการใช้เมล็ดหรือแยกหัว[
![เปราะหอม [50 กรัม / 100 กรัม / 500 กรัม / 1 กิโล] เปราะหอมแห้ง เปราะหอมขาว เหง้าเปราะหอม กระชายหอม เสน่ห์จันทร์หอม](https://lzd-img-global.slatic.net/g/p/11bbbfbc3df18338e3277ba1772bc14a.jpg_400x400q80.jpg)
