มาเฟียอย่าง ราเอล อัล จอร์โคร์ เกลียดคำว่า "ทรยศ" ที่สุด เธอ ทิมนิดา ไม่ได้ตั้งใจเป็ํนคนทรยศ เเต่! มีหรือราเอลจะสนใจ! เมื่อความภักดีถูกทำลาย ทิมนิดาต้องถูกลงทัณฑ์ด้วย "ไฟสวาท"อย่างสาสมที่สุด
"จะหนีไปไหน นกยูง คนที่ทรยศผม ต้องเจอบทเรียนเเบบนี้" "กรี๊ด! ปล่อยฉันนะ" "หุบปาก!" "ปล่อยฉัน!" "กัดผมใช่ไหมนกยูง คราวนี้ผมจะกัดคุณคืนบ้าง" "อย่านะคุณราเอล อย่ากัดฉัน!" "เสียใจด้วยนกยูง คุณไม่มีสิทธิ์ขอความเมตตาจากผม" ราเอล
"คุณไม่มีทางกัดผมได้อีกเเน่ นกยูง ต่อไปผมจะเป็นฝ่ายกัดคุณบ้าง"มือใหญ่ทั้งสองกระชากเสื้อผ้าที่เหลือออกจากร่างบางระหง ปอกเปลือกทิมนิดาให้อยู่ ในสภาพเปลือยเปล่า จากนั้นก็บีบฟอนเฟ้นทั่วปทุมถันอวบอิ่ม ตวัดนิ้วรัวบดขยี้ บนยอดถันสีหวานจนทิมนิดาไม่อาจกักเก็บเสียงคราญครางไว้ได้
"ราเอล...อย่า...ได้โปรด..."ทิมนิดาวิงวอน เเต่ทุกคำพูดของเธอไร้ค่า เมื่อราเอลให้สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ปล่อยให้ทิมนิดารอดพ้น จากเงื้อมือของพญาอินทรีย์ไปได้!