“แน่ใจแล้วจริงๆ หรือคะว่าพี่อยากจะจีบน้ำตาลน่ะ แม่กับยายของน้ำตาลท่านดุนะคะ?” “ทำขนาดนี้แล้ว ไม่แน่ใจได้หรือครับ?” “สาวๆ สวยๆ สวยกว่าน้ำตาลมีเยอะแยะเลยนะคะ” “น้ำตาลก็สวย น่ารัก” ชมต่อหน้า สบตาซนๆ ของเด็กน่ารักตรงๆ แล้วหล่อนอมยิ้มอย่างคนรู้ตัวว่าสวยและน่ารักจริงๆ “แม่กับยายหวงมากด้วยนะ” บอกซ้ำคนฟังก็ยิ้มตอบพลางขำน้อยๆ กับสิ่งที่หล่อนบอกย้ำ “ทราบครับ... พี่รับได้” “น้ำตาลกินเก่งด้วยนะ ของแพงๆ อร่อยๆ น้ำตาลชอบ” บอกยิ้มๆ เขินตัวจะแตกกับสายตารักใคร่หลงใหลที่เขาใช้มองหล่อน “เต็มที่เลยครับ ไว้มีเวลาพี่จะพาไปกินทุกที่ที่หนูอยากไป จะกินเก่งแค่ไหนพี่เลี้ยงหนูไหวอยู่แล้ว แฟนคนเดียวสบายมาก จะพาคุณแม่กับคุณยายหนูไปด้วยก็ได้ ถ้าหนูชอบ” “หูย...สปอยล์เก่ง” บ่นเบาๆ แต่ยิ้มกริ่มด้วยความพอใจ ประทับใจเขามากที่สุดแบบบวกๆ ก็ตรงที่เขาไม่ลืมจะเอาใจใส่ไปถึงแม่และยายของหล่อนด้วยแบบนี้ไง...น่ารักดี “แล้วชอบไหมครับ?” “หืม?” “ชอบหรือเปล่าครับ ชอบพี่บ้างไหม?” “...” คนตัวเล็กยิ้มตาวาว ตีเนียนว่าชอบไปเลย ทั้งที่เขาเอาใจเก่งแล้วก็...ชอบพี่เขาน่ะ ไม่กล้าพูดเลยได้แต่พยักหน้าหงึกๆ มองสบตาเขาด้วยความอิ่มสุข ก็ใครจะไม่ชอบที่มีคนใจดีมาเอาอกเอาใจหล่อนขนาดนี้ มีแฟนคนแรกทั้งที ฐานิตารู้สึกว่าตัวเองคุ้มในคุ้ม เหมือนได้ทั้งพ่อทั้งพี่และแฟนในคนเดียว เพราะเขาช่าง...น่ารักอบอุ่นละมุนละไมขนาดนี้ หวังว่าความรักที่มีครั้งนี้จะไม่แปรเปลี่ยนไปจากตอนเริ่มล่ะนะ