คาถาปลุกยันต์ตระกร้อ
ของหลวงพ่อสุด วัดกาหลง
(นะโม๓จบ)
อรหังพุทโธ นะอุตตะรัง ปิตตุ อุปิดตัง อรหังพุทธะสังมิ นะมะพะทะ อรหังพุทธะสังมิ กะระมะทะ อรหังพุทธะสัง
มิกิริมิทิ อรหังพุทธะสังมิ จะภะกะสะ นะมะนะอะ นอกอนะกะ กอออนออะ นะอะกะอัง อุทธัง อัทโธ โธอุด ธังอัด นะอุตตะรังวา ปฏิฆาตายะ นะอุตตะรัง

คาถานี้ประกอบด้วยคาถาหลายๆบทรวมกัน ดังนี้ ๑.นะอุตตะรัง เป็นคาถามหาอุตม์ ๒.พุทธะสังมิ คือหัวใจไตรสรณคม โดยพุทธ ย่อมาจาก พุทธัง ธะ ย่อมาจากธัมมัง สัง ย่อมาจากสังฆัง มิ ย่อมาจาก สรณังคัจฉามิ ๓.นะมะพะทะ เป็นคาถาหัวใจธาตุทั้งสี่(ดินน้ำลมไฟ) ๔.กะระมะทะ,กิริมิทิ เป็นคาถาหัวใจสี่เกลอ(สังวาลย์เพชร)
๕.จะภะกะสะ เป็นคาถาหัวใจธาตุกรณีย์โดย จะ ย่อมาจาก จะทะทุชชนะคัง แปลเป็นไทยว่า ไม่คบคนพาล ภะ ย่อมาจาก ภะชะสาธุสะมาคะตัง แปลเป็นไทยว่า คบบัณฑิตเป็นมิตร กะ ย่อมาจาก กะระปุญญะมโหรัตตัง แปลเป็นไทยว่า หมั่นสร้างบุญกุศลทั้งในกลางวันและกลางคืน สะ ย่อมาจาก สะระนิจจะมะนิจจะตัง แปลเป็นไทยว่า จงพิจารณาความไม่เที่ยงของสังขารเป็นนิจ
๖.อุทธัง อัทโธ เป็นคาถามหาอุด ที่ย่อมาจากพระคาถาพระอภิธรรม๗ตำนาน แล้วท่องถอนเน้น “โธอุด ธังอัท”อีกครั้ง
๗.ปฏิฆาตายะ มาจากพระอภิธรรมเจ็ดตำนาน แปลเป็นไทยว่า ให้ยึดมั่นในศีลธรรม
หลวงพ่อสุด สิรินธโร นำคาถาเหล่านี้ผูกเป็นยันต์ตระกร้อที่นอกจากจะให้อานุภาพทางอยู่ยงคงกระพันทั้งจากไฟก็ดี จากปืนจากมีดก็ดีมิระคายเลยแล้ว อักขระแต่ละบทยังแอบแฝงข้อคิดธรรมะไว้อย่างลึกซึ้ง ซึ่งถ้าทุกคนปฏิบัติได้ตามคำแปลของพระคาถาศักดิ์สิทธิ์ อำนาจของพระเครื่องก็จะยิ่งทวีความศักดิ์สิทธิ์ได้และไม่ต้องมีจุดจบแบบ“นายกรประเสริฐ ช่างเขียน”หรือ”ตี๋ใหญ่”จอมโจรนามกระฉ่อนที่ถูกตำรวจวิสามัญ
บทความที่กล่าวมาข้างต้น เป็นเรื่องราวที่เป็นตำนานเล่าขานที่เล่าสืบทอดกันมารุ่นสู่รุ่นและมีบันทึกไว้ นำมาเผยแพร่เพื่อบารมีของครูบาอาจารย์เป็นวิทยาทานแก่ทุกๆท่าน สาธุ สาธุ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
⌘ข้อคิดท้ายเรื่อง⌘ รู้หรือไม่ว่าทุกวันนี้คนเรากินศพกับน้ำสกปรกหายใจเอาแต่กลิ่นตดกลิ่นในที่ลับของทุกๆคนมาตลอด⌘
ทุกอย่างล้วนมาจากดินส่วนดินก็มาจากซากพืชซากสัตว์ทับถมกันวันๆหนึ่งคนถุยน้ำลายกันลงพื้นกี่คนเหงื่อหยดลงดินกันกี่คนใบไม้ตกลงกันกี่ใบขี้วันละกี่คนเยี่ยววันละกี่สตรีเป็นเมนส์วันละกี่คนน้ำที่อาบล้างของลับก็ไหลลงดินคนตายวันละกี่คนสัตว์ตายวันละกี่ตัวเมื่อสัตว์ตายแล้วก็เน่ายุ่ยสลายค่อยๆกลายเป็นฝุ่นผงที่ละน้อยส่วนบ้างทีก็ฝังฝนตกมาก็กรองน้ำจากสัตว์คนตายนั้นละมาใช้ส่วนคนที่ตายก็นำไปเผาเมื่อเผากลายเป็นควันขึ้นไปเป็นฝนศพฝนลมตดอีก
ส่วนขี่เถ้าก็ถูกลมผัดไปกระจายไปทับถมกันเป็นดินอีกนี้คือความจริงของโลกทุกอย่างหากย้อนกลับไปในอดีตล้วนมีแต่ต้นไม้กับตัวเปล่าส่วนต้นไม้เองก็ดูดกลืนจากซากพืชซากสัตว์กินน้ำจากลมฝนตดศพลมสกปรกที่เกิดจากควันรถลมคนควันจากการเผาศพลมที่ผัดผ่านประจำเดือนผู้หญิงถังขยะซากศพสัตว์ตาย
พัดผ่านขี้เยี่ยวผัดผ่านขยะบุรี่ควันไฟที่หุงข้าวผ่านของลับคนทั้งโลกกันอีกหลายอย่างฯลฯ ลอยขึ้นไปแตกเป็นละอองกระจายกันเป็นเมฆตกลงมาให้เรามีลักษณะสีสันสวยสดใสแต่จริงๆแล้วสกปรกเหม็นคาวยิ่งนักลองคิดถึงกลิ่นขอทานเหม็นๆที่ลอยขึ้นฟ้าดูสิครับแล้วยิ่งลมบนไม่พัดลงข้างล่างอีกต่างหากนี้ละโลก
ส่วนน้ำที่เราใช้ทุกวันนี้จากที่เกริ่นไว้เริ่มต้นคงจะรู้กันแล้วว่าฝนมาจากไหนแล้วน้ำที่เททิ้งจากการซักผ้าละบ้างก็เป็นเมนส์เททิ้งน้ำเน่าน้ำเสียน้ำที่ซึมจากสัตว์ตายจากสิ่งโสโครกที่เราทิ้งลงบนพื้นไม่เชื่อเพื่อนๆของขับคนดูข้างทางเอาเถิดว่าทุกวันนี้เรากินน้ำที่กรองจากอะไรวันหนึ่งคนเยี่ยวลงพื้นกี่คนยิ่งส้วมทุกบ้านสมัยนี้เป็นส้วมซึมกันคิดดูว่าเราใช้น้ำผ่านขี้กินซากสัตว์กินเสลดเพื่อนบ้านและตัวเองเอาเถิดครับ