นิมิตพิศวาส // ดอกโบตั๋นสีขาว// หนังสือมือสอง

ณะที่น้ำหวานกำลังงุ่นง่านโกรธเขาอยู่โดยไม่ยอมมองหน้า อย่างไม่ทันตั้งตัว แพทริคก็ก้มหน้าลงมาจุมพิตบนริมฝีปากเธออย่างอ่อนโยน แล้วขบเม้มไปตามมุมกลีบ ปากหวานละมุนที่เปื้อนเปรอะครีมเค้ก ความหอมหวานของขนมเค้กในปากเธอทำให้เขา อยากกินมันไม่รู้จบ เขาไม่เคยรับรู้มาก่อนว่า ขนมหวานที่เคยไม่ชอบมันจะมีรสชาติแสน อร่อยขนาดนี้ รสจูบของเธอมันเหมือนของหวานที่น่าปรารถนา และปลุกความเร่าร้อนใน ตัวเขาได้ไม่ยาก เป็นขนมหวานที่ต่อให้กินทุกวันแล้วน้ำตาลในเลือดสูงเขาก็ยอม เธอยืนนิ่งตัวแข็งทื่อเหมือนคนถูกสาป พอตั้งใจจะก้าวเท้าถอยหลังหนีแต่สะโพก ก็ชนกับเคาน์เตอร์ครัวทำให้ไปไหนไม่ได้ อารมณ์ที่กรุ่นโกรธเขาอยู่เมื่อคู่ได้แปรเปลี่ยนเป็น ความร้อนที่วูบวาบขึ้นมาทั่วใบหน้า คราวนี้เธอเริ่มกลัวใจตัวเองเพราะกลัวพ่ายแพ้ต่อ อารมณ์แห่งความปรารถนาที่กำลังถูกเขาก่อขึ้น ถ้าของหวานรสชาติแบบนี้ ผมกินได้ทุกวันไม่มีเบื่อ แพทริคถอนปากออกมาแล้ว กล่าวเสียงแหบพร่าพลางสบตาเธอ เขามองเห็นแววตาที่โอนอ่อนผ่อนตามกับความโกรธ เมื่อครู่นี้ได้มลายหายไปหมดแล้ว ขอโทษนะ เขาเอ่ยแล้วใช้มือปาดน้ำตาให้เธอก่อนจะก้มหน้าลงไปจุมพิตซ้ำอีกครั้ง