ชื่อหนังสือ : เชอร์ล็อกโฮล์มส์ เรื่อง หุบเขาขวัญผวา
ฉบับพิมพ์ 2 ภาษา Thai-English
*** มีตำหนิ เก่าสภาพ ***
ผู้เขียน : เซอร์อาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์
ผู้แปล : ปวีณา ชุณศาสตร์
จำนวนหน้า : 520 หน้า

รายละเอียดหนังสือ

มีโศกนาฏกรรมอันเลวร้ายเกิดขึ้นที่คฤหาสน์ขุนนางที่แคว้นซัสเซ็กซ์
เซซิล บาร์เกอร์ ผู้พบศพคนแรกได้แจ้งว่า จอห์น ดักลาส
เจ้าของคฤหาสน์ถูกฆาตกรรม
เชอร์ล็อก โฮล์มส์ ถูกเชิญไปไขคดีลึกลับที่เกิดขึ้นในคฤหาสน์
อันโดดเดี่ยวแห่งนี้และคดีนี้มีปริศนามากมาย ทั้งเบื้องหลังของผู้ที่ถูกฆ่า
ภรรยาผู้ตายที่ดูสุขุมไร้ความโศกเศร้าเสียใจ
เพื่อนสนิทที่ผู้ตายเป็นผู้เชิญให้มาพักอยู่ร่วมกันในคฤหาสน์หลังนี้
และคฤหาสน์โบราณที่ถูกสร้างอย่างมีจุดประสงค์เพื่อปกป้อง
ผู้อยู่อาศัยจากอันตรายบางอย่าง...
ร่างของผู้ตายนอนแผ่อยู่กลางห้อง
เขาสวมเสื้อคลุมยาวสีชมพูทับชุดนอน สวมรองเท้าแตะ
หมอคุกเข่าลงข้างศพและหยิบตะเกียงบนโต๊ะขึ้นส่องดู
มองดูก็รู้แล้วว่าการมาของเขานั่้นไร้ประโยชน์
มีอาวุธประหลาดวางอยู่บนอก
เป็นปืนลูกซองหนึ่งกระบอกที่ลำกล้องถูกเลื่อยออก
เห็นได้ชัดว่าปืนกระบอกนี้ถูกยิงในระยะเผาขนเข้าตรงใบหน้าของผู้ตาย
และไกปืนนั้นถูกลวดมัดไว้รวมกัน
ทำให้กระสุนที่ถูกยิงออกไปมีอานุภาพทำลายล้างมากขึ้น…
จ่าสิบตำรวจหยิบบัตรที่วางอยู่บนพื้นข้างผู้ตายขึ้นมา
มีตัวอักษรย่อ ‘วี.วี.’ และหมายเลข ‘341’ ใต้ตัวอักษร เขียนด้วยหมึกอยู่บนบัตร
“นี่คืออะไร” เขาถามพลางชูบัตรขึ้น บาร์เกอร์มองบัตรอย่างสงสัย



THE VALLEY OF FEAR By Sir Arthur Conan Doyle

Part 1--The Tragedy of Birlstone

Chapter 1--The Warning



“I am inclined to think--” said I.

“I should do so,” Sherlock Holmes remarked impatiently.

I believe that I am one of the most long-suffering of mortals; but Ill
admit that I was annoyed at the sardonic interruption. “Really, Holmes,”
said I severely, “you are a little trying at times.”

He was too much absorbed with his own thoughts to give any immediate
answer to my remonstrance. He leaned upon his hand, with his untasted
breakfast before him, and he stared at the slip of paper which he had
just drawn from its envelope. Then he took the envelope itself, held it
up to the light, and very carefully studied both the exterior and the
flap.

“It is Porlocks writing,” said he thoughtfully. “I can hardly doubt
that it is Porlocks writing, though I have seen it only twice before.
The Greek e with the peculiar top flourish is distinctive. But if it is
Porlock, then it must be something of the very first importance.”

He was speaking to himself rather than to me; but my vexation
disappeared in the interest which the words awakened.

“Who then is Porlock?” I asked.

“Porlock, Watson, is a nom-de-plume, a mere identification mark; but
behind it lies a shifty and evasive personality. In a former letter he
frankly informed me that the name was not his own, and defied me ever
to trace him among the teeming millions of this great city. Porlock is
important, not for himself, but for the great man with whom he is in
touch. Picture to yourself the pilot fish with the shark, the jackal
with the lion--anything that is insignificant in companionship with what
is formidable: not only formidable, Watson, but sinister--in the highest
degree sinister. That is where he comes within my purview. You have
heard me speak of Professor Moriarty?”

“The famous scientific criminal, as famous among crooks as--”

“My blushes, Watson!” Holmes murmured in a deprecating voice.

“I was about to say, as he is unknown to the public.”

#2ภาษา #Thai-English #THEVALLEYOFFEAR