รูปหล่อ หลวงพ่อเจริญ ฐานยุตโต วัดโนนสว่าง รุ่นเจริญพร ปี 58 นื้อทองฝาบาตร สวยดั่งทอง

***
***การรันตีพระแท้ 100% สร้างจากวัด และผ่านการปลุกเสกจากหลวงปู่ตามภาพ***
***พุทธคุณครบทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็น เมตตา ค้าขาย แคล้วคลาด โชคลาภ มหาอำนาจ คงกระพัน และมหาอุด ***
*** ขนาด 2.0 x 3.5 cm.
✌✌✌
***
ประวัติโดยสังเขป พระครูพิพัฒน์วิทยาคม หรือ หลวงพ่อเจริญ ฐานยุตฺโต) ประวัติและปฏิปทา หลวงพ่อเจริญ ฐานยุตโต

วัดโนนสว่าง ตำบลหมากหญ้า อำเภอหนองวัวซอ จังหวัดอุดรธานี

พระครูพิพัฒน์วิทยาคม (หลวงพ่อเจริญ ฐานยุตฺโต) มีนามเดิมว่า เจริญ สารักษ์ เกิดเมื่อวันที่ ๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๐๔ ที่บ้านหนองวัวซอ ตำบลหมากหญ้า (ปัจจุบันคือตำบลหนองวัวซอ) อำเภอหนองวัวซอ จังหวัดอุดรธานี โยมบิดาชื่อ นายสงวน สารักษ์ พื้นเพต้นตระกูลเป็นคนบ้านหนองไข่นก จังหวัดอุบลราชธานี ต่อมาโยมบิดาได้ย้ายถิ่นฐานมาอาศัยอยู่ที่อำเภอหนองวัวซอ โดยมีคุณปู่คือ พ่อใหญ่สารวัตรนา สารักษ์ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในบ้านหนองวัวซอ และมีคุณย่าคือ แม่ใหญ่บัวมี อัควงษ์ ซึ่งพื้นเพมีเชื้อสายมาจากเจ้าเมืองในสมัยเก่าของจังหวัดหนองบัวลำภู ส่วนโยมมารดาชื่อ นางฮวด สารักษ์ (นามสกุลเดิม โคตรรวิช) พื้นเพต้นตระกูลเป็นคนบ้านเชียงหวาง อำเภอเพ็ญ จังหวัดอุดรธานี ต่อมาโยมมารดาได้ย้ายถิ่นฐานมาอาศัยอยู่ที่บ้านโนนทัน จังหวัดหนองบัวลำภู และแต่งงานกับโยมบิดาที่บ้านหนองวัวซอ ได้ประกอบสัมมาอาชีพ ทำไร่ทำนา ท่านมีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกันทั้งหมด ๑๐ คน เป็นชาย ๘ คน หญิง ๒ คน ท่านเป็นบุตรคนที่ ๖ มีรายชื่อตามลำดับดังนี้

๑. นายทองม้วน สารักษ์
๒. นายบุญชุ่ม สารักษ์
๓. นายบุญคุ้ม สารักษ์
๔. นางหนูเล็ก สารักษ์
๕. นายบุญเชิญ สารักษ์
๖. พระครูพิพัฒน์วิทยาคม (หลวงพ่อเจริญ ฐานยุตฺโต)
๗. นางหนูเกียรติ สารักษ์
๘. นายสมยศ สารักษ์
๙. นายสมศักดิ์ สารักษ์
๑๐. นายสมควร สารักษ์ (ถึงแก่กรรมตั้งแต่ยังเยาว์)

ทั้งนี้ เชื้อสายทางโยมบิดาของท่านซึ่งเป็นชาวจังหวัดอุบลราชธานีโดยกำเนิดนั้น เกี่ยวพันเป็นลูกหลานของ ท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) วัดบรมนิวาส กรุงเทพมหานคร และ หลวงปู่บุญมา ฐิตเปโม วัดสิริสาลวัน จังหวัดหนองบัวลำภู

บรรพชาเป็นสามเณร ณ วัดบุญญานุสรณ์ อำเภอหนองวัวซอ จังหวัดอุดรธานี โดยมี พระครูประสิทธิ์คณานุการ (คำดี ธมฺมธโร) อดีตเจ้าคณะอำเภอหนองวัวซอ ฝ่ายธรรมยุต เป็นพระอุปัชฌาย์ ขณะเป็นสามเณรท่านได้สนใจศึกษาหัดอ่านเขียนคัมภีร์ใบลาน อักษรธรรมอีสาน กับพ่อใหญ่มั่น ผู้เฒ่าที่ปราชญ์ชาวบ้านซึ่งสามารถอ่านเขียนและจารอักษรธรรมอีสานได้ และท่านผู้เฒ่าผู้นี้เป็นฆราวาสที่มีอาคมด้วย จึงได้เรียนอักษรธรรมและอาคมบ้างพอประมาณ ต่อมาจึงสามารถอ่านเขียนอักษรธรรมล้านนาและอักษรไทยน้อยได้จนแตกฉาน และสามารถจารหนังสือใบลานได้ตั้งแต่บรรพชาไม่ถึง ๒ พรรษา ความที่ไม่เข้าใจว่าทำไมชาวบ้านจึงนับถือภูตผีปีศาจ จึงศึกษาถึงที่มาที่ไป จนผ่านไปหลายปีจึงทราบได้ว่าพระพุทธเจ้าทรงให้เลิกนับถือสิ่งเหล่านั้นและให้นับถือพระรัตนตรัยแทน ท่านจึงเริ่มสนใจในวิชาพุทธาคมและเริ่มศึกษาควบคู่ไปกับการศึกษาข้อความในคัมภีร์ ซึ่งต่อมาทำให้เป็นผู้มีความรอบรู้ในเรื่องพระคัมภีร์อย่างหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพระสูตร เรื่องราวในทางธรรมะต่าง ๆ ตำรายาแผนไทยโบราณ ตำราดวงชะตา ตำราลงอักขระปลุกเสกต่าง ๆ ซึ่งก็ได้ศึกษาพอประมาณ

ต่อมา ท่านได้ถวายตัวเป็นศิษย์ของ พระอาจารย์สมพงษ์ (พระธรรมสังวร) วัดพระพุทธบาทบัวบก อำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี เรียนวิชาลงตะกรุดโทนและวิชารักษาคนผู้ถูกมนต์ทำร้าย ฯลฯ และพำนักอยู่กับ พระครูสถิตธรรมรัตน์ (หลวงปู่โถน) วัดเรียบทายราม (วัดโสกแจ) อำเภอกุดจับ จังหวัดอุดรธานี ได้เรียนวิชาลงตะกรุดหกกษัตริย์ กบตายคารู ลงนะหน้าทอง และอีกหลายอย่าง รวมทั้งยังมีโอกาสเป็นสามเณรอุปัฏฐากอยู่กับหลวงปู่ขาว อนาลโย วัดถ้ำกลองเพล จังหวัดหนองบัวลำภู เป็นต้น

เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๔ อายุ ๒๐ ปีบริบูรณ์ ท่านได้เข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ในคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ณ พัทธสีมาวัดสามัคคีอุปถัมภ์ (ภูกระแต) อำเภอบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ โดยมี พระญาณสิทธาจารย์ (หลวงปู่ทองพูล สิริกาโม) เมื่อครั้งดำรงสมณศักดิ์ที่ พระครูสิริธรรมวัฒน์ เป็นพระอุปัชฌาย์, พระครูวินัยกิตติโสภณ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และ พระครูสุนทรนวกิจ วัดอรุณรังษี จังหวัดหนองคาย เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้นามฉายาว่า “ฐานยุตฺโต” ซึ่งแปลว่า บุคคลอันอยู่ในฐานะอันควรแล้ว ชอบแล้ว

เมื่ออุปสมบทแล้วได้ไปจำพรรษาอยู่กับ พระญาณสิทธาจารย์ (หลวงปู่เมตตาหลวง) วัดเทพพิทักษ์ปุณณาราม อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา หลวงปู่ให้เรียนเอาวิชาเมตตาหลวง ตำราเลขยันต์ คาถาลงตะกรุดโทน แคล้วคลาด ยันต์ตรีนิสิงเห และสอนให้บริกรรมธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ นะ มะ พะ ทะหลายปีต่อมาขณะจำพรรษาอยู่วัดป่าพรรณนานิคม ได้พบ หลวงปู่สาม อกิญจโน วัดป่าไตรวิเวก จังหวัดสุรินทร์