โลโฟโฟรา วิลเลี่ยมซิอาย Lophophora williamsii

ชื่อวิทยาศาสตร์: Lophophora williamsii
ชื่ออื่น: โลโฟโฟรา วิลเลี่ยมซิอาย
วงศ์: CACTACEAE

ถิ่นกำเนิด: เติบโตในพื้นที่ที่ทอดยาวจากทะเลทราย Chihuahuan ไปจนถึงที่ราบเท็กซัสตอนใต้ ทั้งสองฝั่งของแม่น้ำ Rio Grande ตอนกลางและตอนล่าง ทางใต้ไปยังรัฐ Chihuahua, Coahuila, Durango, Nuevo Len, San Luis ของเม็กซิโก โปโตซี ตาเมาลีปัส ซากาเตกัส peyote จำนวนมากเกิดขึ้นบนเนินเขาหินเตี้ย ๆ ในเขต Starr, Zapata, Webb และ Jim Hogg ทางตอนใต้ของเท็กซัส ระดับความสูง 100 ถึง 1,900 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล

Lophophora williamsii เป็นกระบองเพชรหัวเดี่ยว ทรงกลม ไม่มีหนาม ซึ่งโดยปกติไม่มีการออกหน่อแต่อาจกลายเป็นหลายหัวตามอายุหรือมีแผลที่ต้น ลำต้นมีสีเขียวหม่น สีเขียวอมฟ้าหม่นหรือสีเขียวอมเทา อวบน้ำมาก ทรงกลม มีขนด้านบน ดอกโดยทั่วไปมักมีสีชมพู ออกดอกประปรายตลอดฤดูร้อน
Lophophora ทุกชนิดมีการเจริญเติบโตช้ามาก มักใช้เวลานานถึงสามสิบปีจึงจะออกดอกในป่า (ขนาดประมาณลูกกอล์ฟ ไม่รวมราก) แต่โลโฟที่ปลูกโดยมนุษย์จะเติบโตเร็วกว่าปกติมาก โดยปกติจะใช้เวลาตั้งแต่หกถึงสิบปีตั้งแต่ต้นอ่อนไปจนถึงดอกโตเต็มวัย

เนื่องจากรากของพวกมันเน่าได้ง่ายมาก ดังนั้นให้ใช้ปุ๋ยหมักที่มีความเป็นกรดสูงและมีการระบายน้ำมาก ต้องการแสลน 60% เพื่อบังแสงแดด การรดน้ำควรไม่บ่อยนักเพื่อให้พืชมีขนาดกะทัดรัดและไม่ให้ยาวเกินไปและดูไม่เป็นธรรมชาติ โดยการรดน้ำอย่างถูกต้องมักจะทำได้ยากเพราะหากรดน้ำมากเกินไปจะทำให้ลำต้นแตกหรือเน่าได้ วิธีการรดน้ำคือต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าดินแห้งสนิทแล้วจึงรดน้ำ โดยลำต้นจะหดกลับลงไปในดินและเปลี่ยนเป็นสีเขียวอมเทาระหว่างการรดน้ำ เป็นธรรมชาติของโลโฟโฟราและไม่ก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด โดยเมล็ดพืชต้องการสภาวะที่ร้อนและชื้นจึงจะงอกได้

ข้อควรระวัง: โลโฟโฟรา วิลเลี่ยมซิอาย ถูกใช้มานานหลายศตวรรษสำหรับผลกระทบแปลกๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อกินเข้าไป ซึ่งลำต้นประกอบด้วยอัลคาลอยด์ phenethylamine สเปกตรัมจำนวนมาก ทำให้เมา ออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท ผลที่ได้คือขมมากและในกรณีส่วนใหญ่ ผู้ใช้จะมีอาการคลื่นไส้ในระดับสูงก่อนที่จะเริ่มมีอาการประสาทหลอน ดังนั้นห้ามรับประทานเป็นอันขาดนะคะ


***เป็นไม้เมล็ดรากเดินแข็งแรงดีแล้วทุกต้น

***สินค้าถ่ายจากต้นจริง เลือกต้นไหนก็จะได้ต้นนั้นไปนะคะ