#หนังสือนิยาย #นิยายรสแซ่บ #นิยายมือสอง #นิยายทำมือ #นิยายออกใหม่ #นิยายอ่านเอง #นิยายราคาถูก #นิยายแนวตบจูบ #นิยาย #นิยายผู้ใหญ่ #นิยายรัก #นิยายไทย #นิยายมือ1


💕📘💛ซีรี่ส์ชุด จอมใจจักรพรรดิ/ หยางเสวี่ยหนี่ แม่ทัพพิทักษ์แผ่น/จักรพรรดิอันธพาล /เจิ้งฝูสื่อ จอมนางตำหนักเย็น โดย จั้วเจีย ราคาปก 935 บาท💕📘💛

💖💖หยางเสวี่ยหนี่💖💖
เมื่อราชสำนักมีแต่บัณฑิตจับตำรา พี่ชายฝาแฝดก็สละชีพเพื่อปกป้องแผ่นดิน องค์หญิงหยางเสวี่ยหนี่ จึงต้องลุกขึ้นมาควงกระบี่ฟาดฟันศัตรู แต่รบธรรมดาโลกไม่จำ นางจึงสวมชุดเจ้าสาวสีโลหิตไล่ปลิดชีพเหล่าข้าศึก…
จนถูกขนานนามว่า... เจ้าสาวปีศาจ!
จากกุลสตรีในวังหลวง จึงต้องกลายมาเป็นจอมยุทธ์หญิงเพื่อพิชิตใจบุรุษที่หมายตา แต่ หลี่เฉินชุน ก็ยังปฏิเสธนางอย่างไร้เยื่อใย รบก็จะรบ รักก็จะรัก นางจะมีชีวิตรอดกลับไปขอผู้ชายแต่งงานได้หรือไม่ สวรรค้เท่านั้นที่รู้!
“บอกข้ามาว่าท่านแอบเข้ามาทำอะไรในห้องน้ำของข้า”
เสวี่ยหนี่ทำปากยื่น ก่อนกลิ้งตัวลงนอนบนที่นอนของชายหนุ่ม กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ที่นางคุ้นเคยอบอวลไปทั่วบริเวณ
“ข้าเข้ามาหาท่าน แต่ไม่พบใคร ข้ากำลังจะออกไปตามหา แต่เจ้าหานตงเปิดประตูเข้ามาเสียก่อน ข้าเลยกระโดดไปซ่อนตัวในห้องน้ำ ส่วนท่านมาถึงก็ถอดชุด แช่น้ำ...”
ร่างสูงถลึงตาใส่เจ้าของร่างบาง นางเห็นเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องตลกหรืออย่างไร “กลับไปได้แล้ว ข้าจะนอน”
“กลัวข้าหรือ”
“ใช่ ข้ากลัว กลัวว่ามันจะไม่อาจควบคุมได้”
หญิงสาวยิ้มหวาน นางไม่เคยตัดใจจากเขาได้สักครั้ง และไม่คิดจะตัดใจด้วย
“ข้ารู้มาว่า บุรุษอย่างท่านจะหวั่นไหวและมิอาจห้ามใจได้กับสตรีที่มีใจให้ ท่านจะหวั่นไหวกับข้าได้อย่างไร เมื่อท่าน... ไม่รู้สึกใดๆ ต่อข้าแม้แต่น้อย”
“อย่าอาจหาญท้าทายบุรุษ ข้าไม่รับรองความปลอดภัยของท่าน”

💖💖จักรพรรดิอันธพาล💖💖
ฮุ่ยอัน จิตรกรสาวผู้เดินทางมาจากมิติอันไกลโพ้นจำต้องปลอมตัวเป็นขันทีเข้าไปรับใช้ฮ่องเต้เจ้าปัญหา หยางหยุนอู้ มีงานอดิเรกเป็นอันธพาล หาเรื่องขุนนาง สั่งปลดนางสนม และรังแกขันทีอย่างเธอ มีเพียงสามสิ่งที่บุรุษผู้นี้ไม่กระทำก็คือ ตบเด็ก เตะหมา ท้าคนท้องต่อย!

คุณพระ! ความแตกแล้วสิ คราวนี้หัวหรือหลังของเธอที่จะขาดออกจากกันสองท่อน!
“เจ้า!”
“ได้โปรดไว้ชีวิตกระหม่อมด้วยขอรับ” ร่างเล็กควานหาผ้าผืนน้อยบนเตียงเพื่อปกปิดความงดงามของเหลียนฮวาดอกน้อยน่ารักมิให้เปิดเผยแก่สายพระเนตรคมที่จับจ้องมันราวกับจะวินิจฉัยว่ามันเป็นของจริงหรือไม่ หรืออาจจะคิดว่าเหตุใดมันจึงมีขนาดเล็กกว่ามาตรฐาน
“เจ้าเป็น...สตรี” พระสุรเสียงแหบพร่าพึมพำอย่างไม่เชื่อสายพระเนตร พระหัตถ์ทั้งสองขยี้ดวงเนตรจนแดงช้ำ หากมิสามารถเปลี่ยนแปลงภาพแห่งความจริงตรงหน้าให้เลือนหายไปได้ ซึ่งพระองค์ก็มิยอมให้เปลี่ยนแปลงไปเด็ดขาด
‘เฮ้อ...รอดแล้ว ข้ามิใช่จักรพรรดิตัดแขนเสื้ออย่างที่ขุนนางโฉดเหล่านั้นกล่าวหา’
“เหตุใดเจ้าถึงปิดบังตัวตน โทษหลอกลวงเบื้องสูงนั้นทรมานเพียงใด
เจ้าอยากต้องโทษเหล่านั้นหรือ”
“กระหม่อมมีความจำเป็นพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทได้โปรดเมตตาด้วย”

💖💖เจิ้งฝูสื่อ จอมนางตำหนักเย็น💖💖
พิชชาพร ประสบอุบัติเหตุจนวิญญาณระเหเร่ร่อนมาเข้าร่างของ เสวี่ยไฉเหริน สนมยศต่ำที่ถูกประหารด้วยการพระราชทานแพรขาวสามศอก และฟื้นขึ้นมาจากความตาย จึงได้รับชื่อใหม่เป็น เจิ้งฝูสื่อ

นางอยู่ในร่างใหม่อย่างงงงวย ใช้ชีวิตต่อไปอย่างงุนงง ท่ามกลางสายตาเกลียดชัง หญิงสาวลดทอนความน่ากลัวของตำหนักเย็นในตำนานด้วยการปฏิรูปตำหนักเย็นให้กลายเป็นบ้านพักตากอากาศ มีงานอดิเรกคือการหลอกใช้ขันทีประจำพระองค์ชงชา ถางหญ้า ปลูกผัก ทั้งยังหักกิ่งท้อไล่ฟาดองครักษ์ที่เข้ามากวนใจนางแก้เบื่อไปวันๆ

แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงนั่นคือ นางไม่รู้ว่า หยางจินหลงฮ่องเต้ มักปลอมตัวเป็นองครักษ์มาสังเกตพฤติกรรมของนางอยู่บ่อยครั้ง! เพราะเหตุใดกันเล่า นางก็ใคร่รู้ยิ่งนัก...
--------------------

“โอ๊ย โอ๊ย! เจ้า! เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงตีข้า!” เขากระโดดหลบเจ้ากิ่งไม้ขนาดเล็กกิ่งนั้น เพราะมันสร้างความเจ็บปวดแก่เขาอย่างมหาศาล!

“ทำไม! ทำไมข้าจะลงโทษเจ้าไม่ได้ เจ้าผีบ้า! เจ้ากล้าหยามเกียรติข้า! ในเมื่อเจ้าไม่เกรงอาญาจากฝ่าบาท ข้าก็จะลงโทษเจ้าเอง! เจ้าผียโสโอหัง!” นางวิ่งไล่องครักษ์ไปรอบตำหนักอย่างไม่ห่วงภาพลักษณ์

“เจ้าเป็นเพียงสนม แต่กลับกล้าทำร้ายข้า แม้แต่มารดาของข้ายังมิเคยลงมือทำโทษ เจ้าช่างกล้ายิ่งนัก!” หลังจากวิ่งนำมาพอสมควรเขาจึงหันกลับไประบายโทสะบางส่วนใส่นางอย่างโกรธแค้น แต่ทำอะไรนางมิได้

“ก็เพราะเจ้าไม่เคยถูกทำโทษอย่างไรเล่า ถึงมิเกรงกลัวอาญาและเคารพกฎของฝ่ายใน ข้าจะตีเจ้าแทนบรรพบุรุษของเจ้าเอง ดีกว่าในภายภาคหน้าที่เจ้าโดนประหารเพราะความยโสของตนเอง!”

“ข้าสำนึกแล้ว อย่าตีข้าอีกเลย หากผู้ใดผ่านมาเห็นจักคิดว่าข้าและท่านกำลังเย้าหยอกกันเยี่ยงคนรัก” เขาข่มกลั้นอาการเจ็บก้นไว้อย่างมิดชิดพร้อมกับยั่วยวนนางกลับคืน ส่วนเจิ้งฝูสื่อก็ทิ้งไม้ลงเช่นกัน ไม่ใช่ตกหลุมพรางของเขา แต่นางเหนื่อยหอบสุดจะบรรยายได้เป็นภาษามนุษย์แล้วเช่นกัน

“ถ้าเจ้าสำนึกจริงอย่างปากว่า ก็ไปหาอุปกรณ์ถางหญ้าพรวนดินมาให้ข้าในวันพรุ่งนี้ หากมิทำตาม ข้าจะถวายฎีกาว่าเจ้าล่วงเกินข้าจนเสียนวล หึ! ต่อให้มีสิบหัวก็มิพอประหารแน่นอน”