อดีตกาลผ่านมาประมาณ 90 ปี มีพระภิกษุรูปหนึ่ง ชื่อ พระคง ปทุมสโร เป็นชาวบ้านสามบ่อ อำเภอระโนด จังหวัดสงขลา ซึ่งเป็นนักเทศ เทศนามหาชาติชาดกได้อย่างคล่องแคล่วขึ้นชื่อลือชา เป็นที่ติดอกติดใจของผู้ได้ยินได้ฟังเป็นจำนวนมาก จนชาวบ้านไกรไทย อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช ได้นิมนต์ท่านมาเทศนามหาชาติชาดก ปรากฏว่าเป็นที่ติดอกติดใจของประชาชนจำนวนมาก
จนมีข่าวล่ำลือกันทั่วไปทั้งในเขตอำเภอเชียรใหญ่ และอำเภอหัวไทร จนถึงกับชาวบ้านจากอำเภอหัวไทรได้นิมนต์ให้ท่านมาจำพรรษาอยู่ ณ วัดหัวลำภู อำเภอหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช อำเภอหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช
กาลต่อมาท่านเห็นว่าวัดหัวลำภูมีเจ้าอาวาสแล้ว ประชาชนในแถบนั้นมีวัดเป็นที่บำเพ็ญบุญกันแล้ว แต่ประชาชนชาวบ้านทะเลปัง บ้านแพรกเมืองและแม้แต่คนที่อยู่แถว ๆ ตลาดหัวไทรในสมัยนั้น ยังไม่มีวัดเป็นที่บำเพ็ญบุญเพราะสมัยนั้นวัดหัวไทร วัดฉิมหลาและวัดสว่างอารมณ์ คือ ทั้งทิศเหนือ ทิศใต้ ตะวันออก และตะวันตก ยังไม่มีวัดเลย ประชาชนจึงหาวัดทำบุญยาก ท่านเห็นว่าบ้านทะเลปังอยู่ท่ามกลางหมู่บ้านต่าง ๆ
ดังกล่าว ท่านจึงได้จัดการแสวงหาพระภิกษุมาตั้งลงที่บ้านทะเลปัง (คือที่ตั้งวัดปัจจุบัน) โดยการปริวาส 1 พรรษา เมื่อออกปริวาสและออกพรรษาแล้ว ท่านได้รับการนิมนต์จากอุบาสกอุบาสิกาให้ไปจำพรรษา ณ วัดหัวค่าย ส่วนสำนักสงฆ์ทะเลปัง มอบให้พระเส้ง พระพร้อมเป็นผู้จัดการแทน จนถึงปี พ.ศ. ๒๔๖๔ ท่านจึงหวนกลับมาจัดการช่วยกันสร้างวัดทะเลปังต่อไป และให้ชื่อว่า และให้ชื่อว่า “วัดวาสทะเลปัง” เพราะเคยมาอยู่ปริวาสในที่นั้นก่อน จึงเอาคำว่า “วาส” มานำหน้า “ทะเลปัง” จึงเป็น “วัดวาสทะเลปัง” ชื่อนั้นกาลต่อมาก็ถูกตัดออก ยังเหลืออยู่เพียง “วัดทะเลปัง” จึงเป็นกระทั่งทุกวันนี้

และท่านอธิการคง ปทุมสโร เป็นเจ้าอาวาสรูปเดียว และรูปสุดท้ายของวัดทะเลปัง ตั้งแต่ตั้งวัดจนกระทั่งทุกวันนี้ ปัจจุบันที่ท่านพระครูประเสริฐ ปิยสีโล รักษาการตำแหน่งอยู่ถึงทุกวันนี้

#พระครูบุญคง
#วัดทะเลปัง