ตอนเด็ก เราอาจเคยได้ยินเรื่องเล่าผีสาง จากปากผู้ใหญ่รอบตัว แต่มันเป็นแค่เรื่องแต่งที่เอาไว้ขู่เด็กเล่นๆ จริงหรือ? แท้จริงแล้วมันคือเรื่องเล่า ที่มีคุณค่าทางวัฒนธรรม และแฝงกุศโลบายสอนเด็กอย่างแยบยลต่างหาก!!

เรื่องเล่า 1 ผีกินเครื่องใน พระอุ้มสุนัขสีดำ และแม่ชีอุ้มแมวสีดำ เดินไปตามบ้านเรือนต่าง ๆ พร้อมกับร้องเรียกคนไปทั่ว หากใครขานรับหรือสบตากับพระและชีคู่นั้น คนคนนั้นจะตายในคืนต่อมา โดยมีเครื่องในเหลวเละ เน่าเหม็น หรือหายไปอย่างไร้ร่องรอย

เรื่องเล่า 2 ผีในคราบคน มีผีประเภทหนึ่ง รูปร่างหน้าตาเหมือนกับมนุษย์ที่มีชีวิตทุกประการหากแต่สันหลังกลวงโบ๋ ไม่มีเนื้อหนังห่อหุ้ม สามารถมองเข้าไปแล้วเห็น กระดูกสันหลังรวมถึงอวัยวะภายในของร่างกายได้

เรื่องเล่า 3 ผีแห่งพงไพร มีความเชื่อกันในหมู่พวกคนเล่นคุณไสยว่า หากได้กินเลือดสด ๆ ของผีโป่งค่าง จะทำให้อยู่ยงคงกระพัน และเส้นผมของมันก็ยังเป็นของขลังตามธรรมชาติ เกิดขึ้นได้เองไม่ต้องปลุกเสกลงอาคมที่หายากเป็นอย่างยิ่ง!

อย่าให้เรื่องที่เราเคยรับรู้เป็นแค่เรื่องหลอกเด็ก ร่วมตามหาความจริงที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังตำนานผีทั้งหลายไปพร้อม ๆ กันแล้วเราจะได้รู้กันว่าเราจะกลัวเหมือนเดิมหรือ กลัวมันยิ่งกว่าเดิม!