✅“หอยทะเล” ที่เรียกว่า “เบี้ย” นี้ ยังได้รับความเคารพจากพวกพราหมณ์ในฐานะสัญลักษณ์แห่ง "ศักติ" อันเป็นลัทธิที่บูชาเทวสตรี เช่น พระลักษมี พระอุมา พระสุรัสวดี หรือที่เรียกกันว่า "ภควจั่น" ซึ่งมาจาก ภควดี หมายถึง อิตถีเพศที่ควรเคารพบูชา ลักษณะของหอยเบี้ยนั้นจะเป็นหอยทะเลกาบเดี่ยว เปลือกแข็ง หลังอูมนูน ส่วนท้องแบนเป็นช่อง ปรากฏรอยขยักคล้ายฟันเล็กๆ บ้าง รู้จักกันในชื่อหอยจั่น หรือหอยจักจั่น และหอยพลู มีหลายขนาดตั้ง แต่ใหญ่กว่าหัวแม่มือและขนาดเล็กกว่าปลายนิ้วก้อย
✅คำว่า "เบี้ยแก้" เดิมมาจากคำว่า เบี้ยแก้บน เนื่องจากใช้เป็นเงินบนบานศาลกล่าวและเกิดสัมฤทธิผล ความหมายจึงพ่วงการแก้ไขจากร้ายให้กลายเป็นดี จึงมีอานุภาพทางแก้กันสิ่งอาถรรพณ์ ที่จะให้โทษและทำให้เกิดความเป็นสิริมงคลแก่ตน
"เบี้ยแก้" นับเป็นเครื่องรางของขลังที่เกิดจากภูมิปัญญาพระเกจิคณาจารย์ของไทยโดยแท้ การสร้างสรรค์คัดเลือก "หอยเบี้ยจั่น" ที่ต้องมีฟันครบ 32 มาลงคาถาอาคม กรอก ‘ปรอท’ ลงในตัวเบี้ย ปิดปากด้วย ‘ชันโรง’ ห่อด้วย ‘แผ่นตะกั่ว’ ลงอักขระเลขยันต์ ห่อหุ้มด้วย ‘ด้ายถัก’ ปิดท้ายด้วย

👉แก้สิ่งร้ายกลายเป็นดี กันสิ่งชั่วร้าย
👉ทั้งกันและแก้สิ่งชั่วร้าย เสนียดจัญไร
👉คุณไสย คุณคน คุณผี ยาเบื่อ ยาเมา สรุปเบี้ยแก้
👉แก้จากสิ่งที่ร้ายๆกลายเป็นสิ่งที่ดีขึ้นมาได้
👉หรือจะแก้ดวงตกกลับกลายเป็นดวงดีขึ้นมา
👉จึงนิยมกันมาก ที่จะพกเบี้ยแก้ติดตัวตลอดเวลา
👉ห้อยคอ ติดกระเป๋า