สัปดาห์หนังสือวันสุดท้าย

ยืนยันที่เขียนเสมอนะครับ “อ่านอะไรก็ได้ ที่สำคัญกว่าหนังสือ คือคุณพ่อคุณแม่ที่อยู่ข้างเขาในยามค่ำคืนทุกคืน”

หากจะให้แนะนำอะไรส่งท้าย สามเล่มนี้เป็นชุดที่ชอบมาก “เห็นหมวกของฉันไหม” เป็น 1 ใน 100 นิทานประกอบภาพสำหรับเด็กยอดเยี่ยม ด้วยเนื้อเรื่องที่สนุกสนาน ขำ น่าเป็นห่วง 😅 และด้วยการทำงานร่วมกันระหว่างภาพและคำอย่างยอดเยี่ยมที่สุด การโยนลูกกันระหว่างรูปกับคำบรรยายมีความสมบูรณ์แบบมาก

เรื่องดาร์คนิดหน่อย แต่เด็กๆหนีไม่พ้นเรื่องเหล่านี้หรอกครับ

#childrenpicturebooks

......


เห็นหมวกของฉันไหม
หมวกใบเล็กของเจ้าปลายักษ์
เต่าสองตัวกับหมวกหนึ่งใบ

โดย จอห์น คลาสเซน และพี่ข้าวตู พี่นานะ พี่แตงโม

คือ I Want My Hat Back 2011, This is Not My Hat 2012, We Found a Hat 2016 ของ Jon Klassen คนตั้งชื่อหนังสือภาษาไทยเก่งจริงๆ

โกหก
ขโมย
ทำร้ายร่างกาย

คือสามอย่างที่พ่อแม่ทุกคนตื่นตระหนกอกสั่นขวัญแขวนกันง่ายๆเมื่อประสบเหตุ

ลูกโกหก
ลูกขโมย
ลูกทำร้ายเพื่อนถึงเลือดออก

แต่ว่าจะยอมรับหรือไม่ก็ตาม พวกเราผู้ใหญ่ทุกๆคนผ่านเหตุการณ์เช่นนี้มาแล้ว มากบ้างน้อยบ้าง ตรงไปตรงมาหรือเนียนๆบ้าง และพ่อแม่จับได้บ้างไม่ได้บ้าง

แต่เราก็มิใช่คนชั่วช้ากันทุกๆคน

มิได้โกหก แค่ต่อเติม
มิได้ขโมย แค่ของที่ไม่มีใครเอา
ไม่ได้ทำร้าย แค่สั่งสอนมัน

จะเห็นว่ามีคำกริยาเป็นร้อย คำแก้ตัวเป็นพัน ที่ใช้แทนคำว่า โกหก ขโมย และทำร้ายร่างกาย

แม้แต่ทุกวันนี้ พวกเราก็เผลอทำให้ลูกๆดูกันทุกวัน เสาร์นี้ว่างบอกย่าว่าไม่ว่าง เพื่อนบ้านทำเค้กแข็งเป็นกรวดบอกเขาว่าอร่อย สินค้าที่ขายกำไรสองเท่าบอกเขาว่าได้มาแพงต่อรองไม่ได้ โทรบอกเจ้านายว่าป่วยแต่หนีเที่ยวกับลูก เวลาผัวใครมีเมียน้อยสนุกปากเหยียบย่ำกันดีนัก

นิทานสามเล่มนี้เล่าเรื่องโกหก ขโมย และทำร้ายร่างกายได้อย่างน่าสนใจ สนุก ลึกลับ มืดหม่น และขำก๊าก กวาดรางวัลหลายเวที

ลองขำก๊ากเสียแล้ว เราจะเห็นแง่มุมใหม่ๆของด้านมืด อ่านไปเถอะ ไม่ต้องสอน เขาคิดเองได้

คำเตือน รูปมืดๆ ตัวหนังสือน้อยๆ ราคาสูงๆ แต่ไม่แพง เมื่อแพงแปลว่าน่าเสียดายเงิน

#childrenpicturebooks

คุณหมอประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์