❝ ไม่มีใครเกิดมาเพื่อหมุนรอบวงโคจรของใคร
ทุกคนล้วนมีเงื่อนไข
และวงโคจรในจักรวาลของตัวเอง ❞
.
— น้ำตา อาวรณ์ ละคร ปีศาจ , ชย วิวัฒนาพานิช เขียน

___

▌น้ำตา อาวรณ์ ละคร ปีศาจ
บทกวีพิลึกกึ่งสุขกึ่งเศร้า ในโลกใบใหญ่ที่กำลังทรยศเราทุกคนให้ยับเยินบอบช้ำ รักที่ไม่สมหวัง ฝันหวานอันปร่าขม คุณภาพชีวิตราคาแพง รัฐบาลเส็งเคร็ง ขมวดรวมเป็นความเจ็บปวดของวัยผู้ใหญ่ที่พรากเอาสีสันสดใสไปจากสนามเด็กเล่นชำรุดของวัยเยาว์ เหลือเพียงซากปรักหักพังของความสนุกและไร้เดียงสาที่ไม่มีใครยื้อเอาไว้ได้
.
ทั้งหมดดำเนินยาวนานคล้ายนิทานที่ไม่มีวันจบบริบูรณ์ สะท้อนกลับไปมาระหว่างความวูบไหวในร่องรอยของน้ำตา กับความเยือกเย็นของคนที่ถูกฟาดมาแล้วฟาดกลับแบบไม่โกง
.
นี่คือเรื่องราวของแม่มดที่เปราะบาง เจ็บปวด เต้นระบำ ร้องไห้ บุบสลาย ไม่ต่างจากเจ้าหญิงและเจ้าชาย
.

▌บางส่วนจากในเล่ม
“ ความเกลียดชังที่ถูกเกลียดชัง
จะไม่มีความหมาย
เมื่อเราอยู่เพียงลำพังในจักรวาล ”
.
“ แม้ครั้งหนึ่งหวาดกลัวเพราะถูกทำลาย
ครั้งถัดไปจะทิ่มแทงกลับด้วยก้านหนามคม
เป็นแผลลึก ปวดระบม
จงเฝ้าดูดอกไม้มีหนามของฉันเติบโต ”
.
“ คนดี แบบไหนกัน
ที่โรแมนติไซส์ความยากจน
ในขณะที่ตัวเอง
ได้รับการปรนเปรอชีวิต
จากภาษีประชาชน ”
.

▌เกี่ยวกับนักเขียน
ชย วิวัฒนาพานิช นามปากกาของ ออฟ ชะ-ยะ (ชย) ผู้เชื่อว่าโลกใบนี้ขับเคลื่อนด้วยความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะแอบรัก อกหัก สุขสมหวัง หรือตรอมตรมเป็นทุกข์ มันมีแง่งามให้ค้นหาและมีทางไปต่อได้อีกเสมอ
.
พื้นเพเป็นคนเชียงรายโดยกำเนิด อินโทรเวิร์ดแบบสุดโต่งเก็บตัว รักสงบ เรียนจบศิลปกรรมศาสตร์มาเป็นกราฟิกดีไซน์ ปัจจุบันทำงานวนเวียนในแวดวงมีเดีย ชอบคลอเคลียสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าแมว ไม่เป็นผู้หญิง ไม่เป็นผู้ชาย ไม่เป็นเพศใดเลย
.
ชอบทะเลมากกว่าภูเขา ชอบกลางคืนมากกว่ากลางวัน ชอบสีดำมากกว่าสีชมพู ชอบฟังเพลงป๊อป อัลเทอร์เนทีฟ ร็อก บัลลาด เป็นสวิฟตี้ ใช้ชีวิตเรียบง่าย แต่ก็ชอบแต่งตัว รักการเดินทางท่องเที่ยวคนเดียว สลับกับรักการอยู่บ้านแล้วทำกับข้าวกินเอง นอกเหนือจากเรื่องงานจะพยายามไม่ออนไลน์หากไม่จำเป็น มีหนังสือหลายเล่มที่ดองไว้ มีซีรีส์หลายเรื่องที่ยังไม่ได้ดู แต่หมายมั่นไว้ว่าก่อนลาโลกนี้ไปต้องได้อ่านและดูจบสักวัน