มนุษย์ดึกดำบรรพ์พบว่า ข้าง ๆ ที่ฝังศพของมนุษย์เหล่านั้นมี โครงกระดูกของสัตว์ใหญ่ หม้อไห เครื่องประดับ หินที่ใช้แทนมืด และต่อมาก็มีการคิดค้นหลอมโลหะแรกคือเหล็กก็จะมีมีดและอาวุธ ที่ทำจากเหล็กและทองแดง ต่อมารู้จักวิธีผสมโลหะก็จะมีโลหะ ประเภทสัมฤทธิ์ โลหะเหล่านั้นถือว่าเป็นของมีค่า (เพราะยังไม่รู้จัก ทอง, เงิน, เพชร หรือทับทิม) ส่วนทางด้านอาวุธนั้นก็เริ่มรู้วิธีดักสัตว์ รู้วิธีทำหน้าไม้ ก่อนหน้านั้นมนุษย์จะจับสัตว์ไม่ว่าจะเป็นกระต่าย, เก้ง กวาง, วัว, ควายป่า หรือจระเข้ ล้วนแล้วแต่ต้องใช้พลกำลังขาและ กำลังแขนของตัวเองทั้งสิ้น นั่นคือการวิ่งไล่จับดื้อ ๆ ด้วยพลกำลัง ของตัวเอง เห็นหรือไม่ว่าธรรมชาติได้สร้างความแข็งแกร่งทรหดอดทน ให้แก่มนุษย์เพียงใด และในปัจจุบันนี้สมรรถภาพเหล่านั้นลดต่ำลง จริงอยู่ในปัจจุบันนี้เราเองก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไล่จับสัตว์ เพื่อกินเป็นอาหารอีกต่อไปแล้ว แต่ต้องการยกอุทาหรณ์ให้เห็นว่า โลกของเราทุกวันนี้ได้มีการพัฒนาไปทุกทิศทาง ทุกสาขาวิชาอย่าง ไม่หยุดยั้ง นับว่าเป็นประโยชน์ในด้านการสร้างสรรค์ และการพัฒนา ทำให้มีเครื่องมือเครื่องใช้ที่จะสามารถผ่อนคลายการใช้แรงงานและ สมองของมนุษย์ กล่าวคือ แทนที่จะต้องออกแรงเดินหรือออกแรง ยกแบกหรือหาม ก็จะมีเครื่องยนต์กลไกทำหน้าที่แทน ที่จะต้องใช้ สมองคิดบวกลบคูณหารก็ใช้วิธีกดปุ่ม ใช้กลไกบังคับการทำงานอย่างนี้ เป็นต้น ระบบคอมพิวเตอร์ หรือ "สมองกล" ตลอดจนหุ่นยนต์ ที่สามารถทำงานแทนคนเป็นสิบ ๆ หรือเป็นร้อย ๆ คนได้ สิ่งต่าง ๆ ๆ เหล่านี้คงจะได้รับการพัฒนาไปอย่างพิสดารจนเรานึกไม่ถึงอย่างแน่นอน
#หนังสือมือสอง