อมตะ / นวนิยาย ซีไรต์ ปี 2543 / วิมล ไทรนิ่มนวล เขียน
อมตะ* เป็นนวนิยายที่นำเสนอด้วยวิธีวิวาทะระหว่างตัวละครสองฝ่าย ซึ่งเป็นตัวแทนของสองทัศนะ ที่ว่าด้วยปรัชญา และวิถีสู่ความเป็นอมตะของมนุษย์ ตัวละครฝ่ายหนึ่งเชื่อมั่นหลักปรัชญาแห่งวิทยาศาสตร์วัตถุนิยมว่าสามารถเป็นวิถีให้มนุษย์ก้าวไปสู่ความเป็นอมตะได้ด้วยวิธีโคลนนิ่ง เพื่อเปลี่ยนถ่ายอวัยวะของมนุษย์อย่างไม่รู้จบ ซึ่งจะทำให้มนุษย์ไม่มีวันตายอีกต่อไป

ตัวละครอีกฝ่ายหนึ่งเชื่อมั่นหลักปรัชญาแห่งศาสนาตะวันออกว่าจะเป็นวิถีนำพามนุษย์ไปสู่ความเป็นอมตะได้ด้วยวิธี วิปัสสนาจนเกิดปัญญาญาณเห็นสัจธรรมของสรรพสิ่ง และหลุดพ้นไปจากความลวงของโลก หรือความยึดมั่นถือมั่น หมดกิเลสตัณหา บรรลุสู่ภาวะนิพพานอันเป็นภาวะนิรันดร โดยไม่ต้องเข้าสู่กระบวนการปรุงแต่งของเหตุปัจจัยให้มีสิ่งที่เรียกว่าเกิดและตายอีกต่อไป

เป็นการ วิวาทะ ระหว่างโลกแห่งวัตถุนิยม กับโลกแห่งจิตวิญญาณ

การโคลนมนุษย์ทั้งตัว หรือโคลนเฉพาะอวัยวะเป็นส่วน ๆ เพื่อใช้เป็นอะไหล่จะเกิดขึ้นได้จริงหรือไม่ ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ มันเป็นเพียง อุปมา แห่ง โลกยุคใหม่ที่ยึดมั่นถือมั่นแต่วัตถุ เป็นสรณะของชีวิตเท่านั้น นวนิยายเรื่องนี้จึงเป็นเสียงที่เรียกร้องและท้าทาย ความคิดของยุคสมัย ที่ผู้คนต่างหลงลืมจิตวิญญาณของตนเองไปแล้ว ให้กลับมาตรวจสอบ ความเป็นมนุษย์ อีกครั้ง
....