“ ดร .นคร เสรีรักษ์ ศึกษาและเขียนเรื่อง "ความเป็นส่วนตัว" ขึ้นมาทั้งๆ ที่สังคมไทยยังไม่คุ้นเคยหรือแทบไม่รู้เลยว่ามีอยู่ หัวข้อนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับสังคมประชาธิปไตย เพราะกล่าวอย่างถึงที่สุด ประชาธิปไตย ต้องพิทักษ์ปกป้องสิทธิส่วนบุคคลให้พ้นจากการถูกละเมิดหรือคุกคามโดยรัฐ ต่อให้รัฐกระทำในนามของเสียงส่วนใหญ่ก็ตามที ท่ามกลางสังคมที่พัฒนาไป ผู้คนในสังคมและรัฐของเขาจะต้องตกลงกัน ขีดเส้นให้ชัดว่าอำนาจรัฐควรจำกัดอยู่ที่ตรงไหนเพื่อปกป้องความปลอดภัยให้แก่ประชาชนแต่ไม่ละเมิดสิทธิส่วนบุคคล ควรขีดเส้นตรงไหนเพื่อประโยชน์สาธารณะแต่ไม่ละเมิดปัจเจกบุคคล เส้นระหว่างข้อมูลส่วนบุคคลที่ละเมิดไม่ได้กับข้อมูลสาธารณะน่าจะอยู่ตรงไหน ตัวอย่างเช่น ผู้รักษากฎหมายควรมีอำนาจค้นข้อมูลในโทรศัพท์มือถือโดยไม่มีหมายศาลได้หรือไม่ เป็นต้น แต่ว่าในประชาธิปไตยแบบไทยๆ รัฐช่างมีอำนาจมหาศาลเหนือสิทธิความเป็นส่วนตัว ข้อมูลส่วนบุคคลจึงมักถูกล่วงละเมิด จำกัด หรือโยนทิ้งได้ง่ายๆ ในนามของความมั่นคงและประโยชน์ต่อส่วนรวม หนังสือเล่มนี้ถือว่าเป็นผู้บุกเบิกที่จะช่วยหว่านความสนใจและถางทางให้สิทธิความเป็นส่วนตัวได้เติบโตขึ้นในสังคมไทยให้คนไทยตระหนักว่าสิทธิและข้อมูลส่วนบุคคลของเขาจะถูกละเมิดจากรัฐไม่ได้ไม่ว่าในนามอะไรก็ตามแม้แต่ในนามของความสงบเรียบร้อยแห่งชาติก็ละเมิดไม่ได้”

บางส่วนจากคำนิยม โดย ธงชัย วินิจจะกูล