ใครบางคนในบาร์ของเบนเปิดตู้เพลง เสียงเพลง "แบ็ค ทู เดอะ โบน" ดังกึกก้อง เสียงมันสั่นสะเทือนในอกและในสมอง

แล้วเบนก็เห็นเธอ เธอเดินออกมาจากเงามืดและข้ามถนนตรงมาทางเขา เบนมองเหมือนถูกมนต์สะกดขณะที่ม่านหมอก

ดูเหมือนจะแยกออกรอบกายเธอ ทำให้เธอดูเหมือนวิญญาณล่องลอยมา ฝีเท้าที่เชื่องช้าเป็นจังหวะเข้ากับเสียงเพลงและ

เสียงเต้นของหัวใจแสงไฟถนนสะท้อนบนเรือนผมสีน้ำตาลอมแดงที่รวบสูงไว้เป็นหางลา มันอาจดูเรียบร้อยดีในช่วยหนึ่ง

ของวันนี้ แต่ตอนนี้มันห้องและหลุดลุ่ยระรอบดวงหน้าและผมหน้าม้าชื้นเหงื่อลุ่ยลงมาปิดตา เธอใส่เสื้อแขนกุดสีขาวเลอะ

ฝุ่นใต้เสื้อกางเกงติดกันแบบเอี๊ยมขาสั้นชายลุ่ย กับรองท้าบู๊ททำงานสีน้ำตาลพับถุงเท้าสีขาว

เบนไม่ขอเรียกมันว่าเสื้อผ้าของผู้หญิง เรียกมันว่าเสื้อผ้าเซ็กซี่ได้มั้ย จะอะไรก็่ช่าง เอาเป็นว่าเธอทำให้เขาสนใจก็แล้วกัน

เบนอดสงสัยไม่ได้ว่ากางเกงขั้นในแบบไหนที่ผู้หญิงจะใส่ได้เสื้อผ้าแบบนั้น แม้ว่าเธอจะดูเร่าร้อนยิ่งกว่าไฟประลัยกัลป์ แต่

ก็ย่างก้าวยาว ๆ อย่างมาดมั่นและคล่องแคล่วรับกับเสียงเพลง แบ็ค ทู เดอะ โบน เธอเดินแบบผู้หญิงที่พอใจในตัวเอง และ

มันทำให้เบนเกิดอารมณ์ เขาเห็นว่าความมั่นใจในตัวเองของผู้หญิงเป็นอะไรที่เซ็กซี่มากเสมอ ความที่เธอยืนอยู่ในเงามืด

จึงไม่เห็นเขาจนกระทั่งนาทีสุดท้าย เมื่ออยู่ห่างจากเขาแค่สามฟุต ทั้งคู่สบตากัน หญิงสาวลังเล แล้วก็ค่อย ๆ กวาดตามอง

สำรวจเขาชัด ๆ อย่างตั้งอกตั้งใจ เรียวปากเผยอน้อย ๆ ด้วยความประหลาดใจ

*43