(สี่สีทั้งเล่ม) บันทึกการเดินทางแบบสนุก กวนประสาท และน่าหมั่นไส้ ของ นายคมบาง ผู้หอบจักรยานราคาหมื่นหกว่าบาท ไปปั่นที่ญี่ปุ่นตัวคนเดียว >>> โอโนะมิจิ ฮิมามานามิ เกียวโต โอซาก้า
เขาหอบหิ้วจักรยานไปปั่นที่ญี่ปุ่นด้วยตัวตนเดียว ทั้งที่ประสบการณ์การปั่นต่ำเตี้ยติดดิน เพียงแค่ปั่นจากบ้านไปที่ทำงานเท่านั้น การตัดสินใจครั้งนี้ มีทั้งความสนุกสนาน ความทดท้อ ความตลก และความเด๋อด๋าในบางจุด เช่น เที่ยวในที่ที่คนอื่นเข้าไปได้ไปกัน หรือไปนั่งเล่นเกมส์เมื่อสิบห้าปีก่อนซะยังงั้น
อ่านไปก็สนุกไป และอาจจะแอบด่าคนเขียนด้วยก็ได้ ว่า ทำไมไม่ไปเที่ยวตรงนั้นตรงนี้วะ อุตส่าห์ไปจนถึงแล้ว
“เบื่อรถติดอยู่ดีๆ รู้ตัวอีกทีก็ปั่นจักรยานอยู่ญี่ปุ่นซะแล้ว” เป็นหนังสือ “แนวทาง” การไปเที่ยวญี่ปุ่นอีกแบบ ทว่าการสร้างพลังฮึดให้คนอ่านนั้นมีมากมาย บางครั้งที่เราท้อ หรือเหนื่อยหน่ายกับโลกอืดเอื่อย การทดลองทำอะไรหลุดกรอบหลุดโลกไปก็ให้ผลที่น่าตื่นเต้นดีไม่น้อย
ผู้อ่านอาจจะแปลกใจที่ชื่อคนเขียน ชื่อเดียวกับสำนักพิมพ์เป๊ะ เอาเป็นว่า สำนักพิมพ์คมบาง ตั้งชื่อนี้มาก่อนชื่อของเขาก็แล้วกัน
หอบหิ้วจักรยานไปปั่นถึงญี่ปุ่น มันก็ต้องมีอะไรให้ต้องอ่านกันล่ะ!