โลกนี้หญิงชายเป็นผู้สร้าง แต่ว่าปัญหาอยู่ในการสร้างโลกของแต่ละคนช่างแตกต่างกันไปตามแต่วิธีการของส่วนตัว นี่อาจจะเป็นแนวทางสำคัญของการสร้างสรรค์วรรณกรรมของคุณชมัยภร แสงกระจ่างก็เป็นได้ เพราะคุณชมัยภรมักบอกเสมอว่า "ไม่ชอบเขียนเรื่องแบบเดิม" ดังนั้นมิไยที่บรรณาธิการ นักอ่าน แฟนคลับ จะเรียกร้องว่า "เขียนเรื่องแบบนั้นอีกสิ" "อยากอ่านเรื่องแบบนี้" คุณชมัยภรมักจะตอบว่า "ก็เขียนไปแล้วนี่"

ผู้หญิงสีฟ้า เป็นนวนิยายที่เคยเขียนลงเป็นตอนในนิตยสารขวัญเรือน อ่านต้นเรื่องเหมือนจะเป็นเรื่องบู๊ เพราะนางเอกอยู่ในแวดวงสีดำ แต่ด้วยความเป็นนักเขียนแบบชมัยภร ในที่สุด ผู้หญิงสีฟ้า จึงกลับเป็นเรื่องชีวิต ที่ทำให้ผู้อ่านต้องกลับมามองตัวเองอีกครั้ง โดยเฉพาะเรื่องของการสร้างครอบครัว ความใส่ใจ และความไว้ใจต่ออีกฝ่าย ที่สำคัญคือการให้ความสำคัญกับอนาคตมากกว่าการจมปลักกับวังวนของปัญหา

....
โลกนี้หญิงชายเป็นผู้สร้างแต่ว่าปัญหาอยู่ที่การสร้างโลกของแต่ละคนช่างแตกต่างกันไปตามแต่วิธีการของส่วนตัว นี่อาจจะเป็นแนวทางสำคัญของการสร้างสรรค์วรรณกรรมของคุณชมัยภร แสงกระจ่าง ก็เป็นได้เพราะคุณชมัยภรมักบอกเสมอว่า "ไม่ชอบเขียนเรื่องแบบเดิม"

ปัญหาบางอย่างก็แบบนี้แหละ...เป็นวงซ้อนวงขยายกันไปเรื่อยๆ

เราต่างมีโลกส่วนตัว ฉันไม่อยากตอบคำถาม นายไม่ต้องรู้หรอกว่าฉันเป็นใคร...ฉันพอใจแค่นี้แหละ

นั่นคือความจริงของชีวิต เขาผงเข้าตา เขานั้นมีผงเข้าตามาตลอดชีวิต ผงแห่งความหลง ผงแห่งโมหะ