คำว่าบ้านอยู่สบายนี้น่าจะแบ่งได้เป็นสองประเด็นคือ "สบายตัว" กับ "สบายตา" (อันจะนำมาซึ่งความสบายใจ) เรื่องสบายตัวนั้นไม่ยาก ดังที่กองบรรณาธิการของเรานำเสนอไว้ในบทความเรื่อง "ระยะและขนาดที่เหมาะสมกับการใช้สอยในบ้าน" ซึ่งขนาดและระยะที่เหมาะสมที่ว่าสามารถระบุเป็นตัวเลขและนำไปใช้งานได้เลย ไม่มีอะไรซับซ้อนส่วนเรื่องสบายตานั้นออกจะเป็นเรื่องนามธรรม ซึ่งกำหนดเป็นตัวเลขไม่ได้ จึงยากขึ้นมาอีกนิดที่จะสื่อสารกันการที่คนเรามองดูอะไรแล้วรู้สึกว่าสิ่งนั้นน่ามอง น่าดู มองแล้วสบายตา สบายใจ โดยพื้นฐานแล้วเกิดจากขนาดสัดส่วน จังหวะจะโคนอันเหมาะสมตามมาด้วยสีสันและเท็กซ์เจอร์หรือลักษณะพื้นผิวของสิ่งนั้น แล้วอะไรคือขนาด สัดส่วน จังหวะจะโคนอันเหมาะสมที่เรากำลังพูดถึงกันขนาด สัดส่วน และจังหวะจะโคนที่เหมาะสมคือสิ่งที่เราจำลองมาจากธรรมชาตินั่นเอง ถ้าเราสังเกตดูธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ ใบหญ้า ภูเขา ทะเล หาดทราย หรือร่างกายของสิ่งมีชีวิตล้วนแล้วแต่มีจังหวะจะโคนที่เหมาะสม มีการเว้นจังหวะ มีความกระชั้นถี่ มีทึบ มีโปร่ง มีโค้ง มีงอ สอดรับสลับกันไป สัดส่วนเหล่านั้นมาใช้กับการออกแบบทุกอย่างได้ ออกจะเป็นเรื่องที่ดูลึกลับ ซับซ้อน แต่จริงๆ แล้วเราทุกคนสามารถเฝ้าสังเกตและเรียนรู้เรื่องนี้จากธรรมชาติได้ทั้งสิ้น นักออกแบบเองก็ออกแบบสิ่งสวยงามโดยอาศัยพื้นฐานของธรรมชาติเช่นนี้เองประพันธ์ ประภาสะวัต สำนักพิมพ์บ้านและสวน