ในวันที่ชีวิตเดินช้าลงหลังจากผ่านมรสุมชีวิตมามากมาย ก็เกิดคำถามว่า ทำไมเราย้ายที่ไปใช้ชีวิตในที่ต่างๆ มากมายและบอกตัวเองว่า ทุกที่ คือ บ้านของเรา บ้านสำหรับเรา คือ อะไรกันแน่และเพื่อให้เห็นภาพบ้านของตัวเองที่ชัดเจน และมีชีวิตชีวา การเขียนไดอารี่ คือ สิ่งที่ชอบและถนัดที่สุด กระบวนการนี้พาตัวเองไปพบบ้านที่เป็นสิ่งก่อสร้างจริง และบ้านที่เป็นประสบการณ์ชีวิตในทุกช่วงวัยของตัวเอง มาจนถึงปัจจุบันนี้ เราวันนี้เป็นผลผลิตของประสบการณ์ที่ผ่านบ้านแต่ละหลังมา มันให้ความรู้สึกว่าบ้านที่แท้จริง คือ ตัวเราใช่หรือไม่ สิ่งแวดล้อมและประสบการณ์ใดๆ ที่เกิดกับเรา การตอบสนองของตัวเราที่มีต่อสิ่งเหล่านั้น ทำให้เราได้เรียนรู้เป็นเสมือนทรัพยากรที่ยอดเยี่ยม เพื่อมาสร้างบ้านที่แท้จริงของเรามาเป็นลำดับ จนเป็นตัวเรา บ้านที่เราพอใจในวันนี้ การเรียนรู้ตัวเอง ผ่านไดอารีเป็นวิธีหนึ่งที่ทรงพลัง นอกจากจะช่วยเยียวยาความรู้สึกที่อยากระบายออกไป ยังทำให้เราเห็นศักยภาพของตัวเอง และเกิดการเรียนรู้ใหม่ๆ ที่เราทำได้โดยที่เราไม่รู้ว่าเราทำได้ นั่นคือการทำให้เราเห็นคุณค่าในตัวเอง เป็นประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตให้เติบโตไปเรื่อยๆ และอยากแบ่งปันให้คนอื่น เราอยากเชิญชวนให้ผู้คนที่ปรารถนาเห็นวิธีการสร้างชีวิตผ่านไดอารี่ จะได้เห็นทรัพยากรที่มีค่ามากมายในตัวเอง แล้วนำมาเพิ่มเติมสร้างสรรค์ให้เกิดความเปลี่ยนแปลงเติบโตไปในแบบที่คนเราต้องการ มีความสุขในวันที่พบว่า อำนาจในการสร้างชีวิตอยู่ในมือเราและเราก็มีทรัพยากรมากมายจากการเรียนรู้บนประสบการณ์ของตัวเอง มันจะรู้สึกดีมาก หากสามารถลงมือและมีคำตอบให้ตัวเองได้ ขอส่งความปรารถนาดีและความสุขให้กับทุกคนมาเรือน เอมชาวนานักเขียน/โค้ชเสริมพลังแม่ผู้ดูแลลูกออทิสติกเจ้าของหนังสือ -ไอน้ำเกาะบนดาวเคราะห์ครึ่งเสี้ยว-ไดอารี ไทม์แมชชีน ย้อนเวลา