เรื่อง น้ำมันสังคโลก ของหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค พระอาจารย์ของ หลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุง .. นํ้ามันสังคโลก
ต่อแต่นี้ไปก็จะได้พูดถึงเรื่องนํ้าสังคโลก นํ้ามันสังคโลกที่เขาเรียกว่านํ้ามันมนต์ของหลวงพ่อปานอันนี้ทำลำบากเหมือนกัน ฉันทำไม่ได้ แต่ว่านํ้ามันมนต์ของท่านนี่มีความดีพิเศษอยู่อย่างหนึ่งใครได้ไปสักช้อนหนึ่งก็ตาม เอาไปเติมกี่ร้อยกี่พันปี๊บก็ใช้ได้ คือใช้ได้ผล ขอให้อาราธนาเสียให้ถูกให้ต้อง

วิธีอาราธนาและวิธีใช้
วิธีจะใช้ก็มีอยู่ว่า ให้บูชาพระรัตนตรัยเสียก่อน นึกถึงครูบาอาจารย์ มีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน แล้วก็ปลุกด้วยคาถาบทนี้ว่า อิทธิฤทธิ พุทธะนิมิตตัง ขอเดชะเดชัง ขอเดชเดชะจงเป็นที่พึ่งแก่มะอะอุเถิด ว่าเท่านี้สัก ๓ ครั้ง แล้วเอานํ้ามันนั้นทา โรคอะไรก็ตามลองทาดูก่อน ทาแล้วถ้าร้อน ไม่ต้องทาต่อไป นํ้ามันรักษาโรคนั้นไม่หาย ถ้าทาแล้วเย็นจะเป็นอะไรก็หาย กินก็ได้หยอดตาก็ได้ ถ้าคนเป็นนิ่ว กินเพียงแค่ช้อนคาว หรือ ช้อนโต๊ะ ไม่เกิน ๓ ช้อน คือไม่เกิน ๓ วันนิ่วออก นี่อานุภาพของนํ้ามัน คนเป็นแผลไฟลวกอะไร ๆ ก็ตามรักษาได้ทุกอย่างถ้าทาลงไปแล้วเย็น
อานุภาพนํ้ามันสังคโลก
ทีนี้มาเรื่องนํ้ามันมนต์ นํ้ามันมนต์น่ะ ในหนังสืออธิบายของท่านน่ะ ท่านพิมพ์ไว้เยอะ มา สมัยฉันยังไม่ต้องพิมพ์อีกนาน ท่านอธิบายว่าโรคที่รักษาไม่ได้คือ โรคกระดูกหักต่อกระดูกไม่ติด กับ โรคไข้หัด รักษาไม่ได้ นอกนั้นนํ้ามันมนต์ก็รักษาได้หมดใช้กินก็ได้ ทาก็ได้ หยอดตาก็ได้ 
เด็กกระดูกหักใช้นํ้ามันรักษาได้
ก็พอดีแจกไปแจกมา ไอ้เจ้าคริสเตียนแถวนั้น คริสเตียนมีมากแถวบางนกแควก มันก็ย่องมาขอกัน เมื่อขอไปแล้วมันก็เอาไป ฉันก็ไม่รู้มันเอาไปทำอะไรบ้าง มาเที่ยวหลังฉันกลับไปอีก เขาก็มาหาฉัน เอาเด็กอายุประมาณสัก ๘ ขวบเห็นจะได้มาด้วยคนหนึ่ง เขาถามว่านํ้ามันมนต์ของหลวงพ่อปานน่ะประสานกระดูกได้ไหมครับ 
ก็เลยบอกว่าในคำอธิบายของท่าน ว่าไม่ได้นะ หนังสือที่แจกโยมไปก็เป็นชื่อของหลวงพ่อปาน หลวงพ่อท่านก็พิมพ์เองท่านก็ลงชื่อของท่าน ไม่ใช่ลงชื่อฉันนะ ในหนังสืออธิบาย ทีนี้เขาก็เอาเด็กของเขาขึ้นมาดูบอกว่า ลูกชายผมเนี่ยหล่นบ้านแขนหัก ๒ ท่อน คือท่อนข้อศอกและก็ท่อนแขน หัก ๒ ท่อนไปโรงพยาบาลเขาสั่งตัด แต่ว่าแกไม่ต้องการจะตัด ก็กลับมาบ้านมาดึงให้เข้าดี แล้วเข้าเฝือกเอานํ้ามันหลวงพ่อทา เพียง ๗ วัน พอเปิดออกมาแขนหายเป็นปกติ ยกอะไรต่ออะไรได้ 

พวกคริสเตียนมาหา
แกก็บอกว่าอานุภาพของนํ้ามันมากมายถึงเพียงนี้ทำไมท่านมาเขียนลดความดีของ นํ้ามัน เอาเข้าแล้ว นั่น.เราเป็นพระรับบาปเข้าแล้วฉัน เขาบอกว่า ท่านนี่ไม่ไหว ทำลายความดีของครูบาอาจารย์ นํ้ามันรักษาต่อกระดูกได้ แต่ท่านมาเขียนว่าต่อกระดูกไม่ได้ อย่างนี้น่ะใช้ไม่ได้
ไอ้ฉันก็หมดท่า จึงบอกว่า โยม..นี่มันไม่ใช่นะ คำอธิบายนี่ฉันไม่ได้เขียน ฉันไม่ได้พิมพ์ โยมดู พ.ศ. สิว่า พ.ศ. ที่พิมพ์มันเมื่อไหร่ กระดาษก็เก่าแล้ว
เขาก็หันไปดู พ.ศ. โน่น..พิมพ์ไว้ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๗๖ เพราะฉันไปแจกนํ้ามันก็ พ.ศ. ๒๔๙๐ กว่าแล้ว
เขาก็ตกใจถามว่า นี่เป็นคำอธิบายของหลวงพ่อเหรอ
ก็บอกว่า ใช่
เขาก็เลยพูดว่า บางทีท่านจะพยายามลดความดีลงไปบ้าง ทั้งนี้ก็เพื่อไม่เป็นการโอ้อวด พอพูดถึงหลวงพ่อเขาว่าดี
จึงถามเขาว่า โยมบ้านอยู่ที่ไหน
ไอ้ฉันน่ะไม่รู้ ก็เขามาหาฉันที่วัด
เขาบอกว่า ผมอยู่บางนกแขวกครับ
จึงถามว่า อยู่บางนกแขวกโยมไม่นับถือคริสเตียนกับเขาหรือ
เขาบอกว่า ใช่ ผมเป็นคริสตัง
เอาเข้านั่น! จึงถามว่าเป็นคริสตังแล้วทำไมมาขอของพระ
เขาบอกว่า เรื่องผมนับถือนี่ใครจะห้ามไม่ได้ พระอื่นน่ะผมไม่นับถือแต่หลวงพ่อปานผมนับถือ
เอาเข้านั่น! นี่ไอ้หมอนี่มันก็แปลก
พระหลวงพ่อปานแก้ไข้จับสั่น
แล้วเขาก็เอาพระหลวงพ่อปานมาให้ดูอีก เขารับไปเหมือนกัน คือพระห้อยคอ
ไอ้เจ้าพวกนี้แปลก พวกคริสตังคริสเตียน จึงถามว่า แกเอาพระห้อยคอน่ะไม่กลัวพระบาทหลวงเขาว่าหรือ
แกบอก เขาว่าแล้วครับ แต่ผมไม่กลัว
จึงถามว่าทำไม
แกบอก เขาว่าพวกผมเข้า แต่พวกผม ๒๐๐ กว่าคนห้อยพระหลวงพ่อปานทั้งนั้น ตอนที่ท่านเอามาแจกนี่ผมรับไปเป็นคนแรกครับ คืออานุภาพทางอื่นของพระหลวงพ่อปานนี่ผมไม่รู้ แต่ผมรู้อย่างเดียวว่าพระของหลวงพ่อปานนี่แก้ไข้จับสั่นได้เด็ดขาด ก็เลยอยากจะถามว่าคำอธิบายในหนังสือท่านทำไมไม่เขียนลงไปด้วย
เอ้า! อีกแล้ว ไอ้ฉันนี่เป็นอย่างนั้น จึงบอกว่า คำอธิบายนี่ฉันไม่ได้เขียนเองนะ หลวงพ่อท่านเขียน พิมพ์ใหม่ก็จริงแต่ว่าพิมพ์ลอกจากเนื้อความเดิมและถ้อยคำต่างๆ ฉันไม่ได้เปลี่ยนแปลงนะ คงสภาพไว้หมด รักษาถ้อยคำเดิมหมดทุกคำ
เขาบอกว่า อืมม์..แปลก หลวงพ่อทำไมไม่เขียนไว้
จึงถามว่า มันเป็นอย่างไรล่ะโยม
เขาบอกว่า ผมเอาไปทีแรก ไอ้ลูกผมคนนี้แหละมันเป็นไข้จับสั่น หมอฉีดยาก็ไม่หยุด ผมก็เลยอาราธนาพระหลวงพ่อปาน ผูกคอประเดี๋ยวเดียวหายจับสั่น และก็หายเด็ดขาด
ต่อมาคนอื่นคือคนในหมู่บ้านผม เขาเป็นไข้จับสั่นผมก็นำพระไปผูก หายหมดทุกคน ขอยืมกันไปขอยืมกันมา ผมต้องพยายามติดตามพระเพราะกลัวว่าจะหาย
พากันไปขอพระหลวงพ่อปาน