ความคิดว่าจะต้องลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่างแล้ว ผุดขึ้นตอนฉันขับรถออกจากที่ทำงานไปรับลูกสาวที่โรงเรียนเตรียมอนุบาลค่ะ วันนั้นฉันคิดถึงลูกเกือบทั้งวัน คิดถึงเสียงหัวเราะคิกคัก คำพูดที่ลูกคิดขึ้นเอง และช่วงที่แกพยายามวิ่งครั้งแรกๆ ฉันสนุกกับการทำงานมากนะคะ แต่กลับใจลอยบ่อยๆ ฉันคิดว่าถ้าตัวเองควบคุมอะไรได้มากกว่านี้คงจัดตารางใหม่ ให้ทำงานหนักๆ ไปเลยในช่วงเช้า ซึ่งฉันใช้ความคิดสร้างสรรค์ได้ดีที่สุดและทำงานได้มากที่สุด จากนั้นช่วงบ่ายก็เล่นแต่งตัวและติ๋งต่างเป็นลิงกับลูก แล้วตอนหนึ่งทุ่มหลังลูกเข้านอนค่อยทำงานประจำวันอีกทีจนเสร็จ ถ้าจะทำให้ได้อย่างที่ต้องการฉันจำเป็นต้องมีสองอย่าง หนึ่งคือมีอำนาจมากกว่านี้ และสองคือมีเงินเยอะกว่านี้ ต่อให้เจ้านายฉันยืดหยุ่นมากขนาดไหนก็อนุญาตให้ฉันทำงานแค่ครึ่งวันไม่ได้หรอกค่ะ เพราะจะเสียกลไกการทำงานของบริษัทซึ่งราบรื่นมาตลอด ฉันเองก็ไม่กล้าขยับทำอะไรมากนักเพราะติดว่าจำเป็นต้องใช้เงินเดือน เราไม่อาจมองข้ามช่วงเวลาที่อุตสาหกรรมข่าว (และเศรษฐกิจภาพรวม) ตกต่ำไปได้เลย แต่ขณะเดียวกันฉันก็ยังต้องแบกรับภาระผ่อนบ้าน ค่าใช้จ่ายสำหรับดูแลลูก แถมต้องออมเงินค่าเล่าเรียนระดับมหาวิทยาลัยไว้ให้ลูกด้วย ความรับผิดชอบหลักๆ (และถือเป็นความรับผิดชอบที่ค่อนข้างใหม่) เหล่านี้ทำให้ฉันกังวลว่าจะถูกไล่ออกจากงาน ซึ่งเป็นหนึ่งในฝันร้ายที่ฉันฝันถึงบ่อยสุด


สารบัญ : เริ่มธุรกิจส่วนตัวที่ใช่ ไม่ต้องรอให้ตกงาน
รับจ๊อบเสริม
เหตุผลที่ต้องเริ่มลงมือทำ
แผนแม่บท
เงินนั้นสำคัญไฉน
หาพันธมิตร
ทำให้เป็นที่รู้จัก
เวลาเป็นเงินเป็นทอง
ปัดฝุ่นเสียหน่อย
ยิ่งให้ก็ยิ่งได้รับ
ด่านสุดท้าย