นักอยากเขียนเรียนกับตัวจริง
วันนี้ฉันอยากกลับมาเล่าให้พี่จุ้ยฟังว่าความฝันของฉันมันหน้าตาเป็นยังไง?"มันเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า ขนาดไม่ใหญ่นัก สัก A5 น่าจะได้แกมมีน้ำหนักไม่มาก แต่มันหอมมากจริงๆ นะคะ"ฉันหยิบหนังสือขึ้นดม ใกล้เสียจนจมูกแตะโดนกระดาษจมูกมันๆ ทำปกเลอะจนเป็นรอยแต่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะหยิบมันขึ้นมาดมซ้ำอีกครั้งตอนกลางวันแสกๆซึ่งพี่ก็รู้ว่า...กลิ่นหอมนั้น มันไม่ได้มาจากกระดาษ

-----------

ความขำ ในความขม
.. ฉันชอบกาแฟ ไม่เพียงเพราะรสชาติ แต่บรรยากาศในร้านกาแฟนั้น มันช่าง .... เย้ายวน
ฉันมักถูกเชิญชวนด้วยกลิ่นหอมอบอวลของเมล็ดกาแฟ เมล็ดสีน้ำตาลเข้มแลดูมันวาวในโถสีขุ่นๆ ค่อยๆ เรียงตัวอย่างหลวมๆ ผ่านเฟืองบด ก่อนถูกอัดให้แน่น เพื่อผ่านความร้อนจากเครื่องชงลงสู่ถ้วยกาแฟ
.. แก้วแล้วแก้วเล่า
ขาฉันก็มักเร่งเร้าอยากเอาใจจมูกให้ได้เข้าไปสูดไปดม มือจึงพลันรีบผลักประตูร้านอย่างไม่รอช้า
.. ในร้านกาแฟ
บ่อยครั้งที่ฉันจะถูกทักทายด้วยเสียงเพลงแผ่วๆ ลอยมาคลอๆ เสมือนผู้รอต้อนรับ เสียงนั้นสอดประสานเข้ากันได้ดีกับเสียงจากเครื่องชง เครื่องบด หรือกระทั่งเครื่องสตรีมนมซึ่งมีหน้าที่ทำให้นมสดเย็นๆ กลายเป็นเนื้อโฟมฟูๆ
.. แต๊กๆ .. ซื่อๆ .. อื่อๆ .. จี่ๆ
ฉันรักเสียงเหล่านี้
.. แต่ ยังมีอีกเสียงหนึ่งซึ่งชวนให้หลงใหล เสียงซึ่งลอยมาไกลๆ พอให้ได้ยิน นั่นคือ “เสียงสนทนา” ของผู้คนในร้านกาแฟ
พวกเขามักมาพร้อมเรื่องราวมากมาย หลายครั้งเป็นบทสนทนาอันแสนเรียบง่าย
.. แต่ บางคราวมันดูราวกับเป็นละครฉากใหญ่ มีพระเอกและผู้ร้าย ผู้แพ้พ่ายและผู้ชนะ ปะปนวนเวียนเสมือนละครสะท้อนชีวิต เพียงแต่ว่าพวกเขากำลังสวมบทบาทเป็นลูกค้าและบาริสต้าเท่านั้นเอง
พวกเขาไม่มีทางรู้ได้เลยว่า .. ฉันกำลังตั้งใจฟังอย่างสนอกสนใจ จนบางครั้งแอบเผลอบันทึกเรื่องราวเหล่านั้นไว้ ซึ่งแน่ใจได้เลยว่า ..
ฉันจะไม่เก็บไว้อ่านเองคนเดียว
-----------------
ก่อนพ่อจะเดินทางไกล
ก่อน พ่อจะเดินทางไกลบันทึกของช่วงเวลาและห้วงแห่งความทรงจำ..ย้อนกลับไปเมื่อสามปีก่อน
ฉันเริ่มเขียนบันทึกเกี่ยวกับพ่อในบ่ายวันหนึ่ง วันหนึ่งวันใดนั้นอยู่ในช่วงกลางปี ๒๕๖๑ หลังจากพ่อ
ล้มเพียงไม่กี่วัน. จากวันนั้นฉันเขียนเรื่อยมาบางความทรงจำฉันก็แอบเขียนข้างๆ เตียงผู้ป่วยบางคราขณะรอรับยา หรือกระทั่งบางดึกซึ่งยังไม่อยากหลับตา.. ก่อนจะพบว่าการเขียนช่วยปลอบประโลมหัวใจ และทำให้ฉันเริ่มเข้าใจความเป็นไปของชีวิต เป็นความเข้าใจที่ค่อยๆ เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
ก่อน พ่อจะเดินทางไกลแม้จะเป็นเรื่องพ่อของฉัน แต่ในสักหน้าหนึ่งนั้นหน้า พ่อของคุณ อาจลอยเข้ามาแทน