จากประวัติศาสตร์การจัดเก็บภาษีอากรของชาติไทยที่มีมาอย่างยาวนาน ตั้งแต่สมัยก่อนกรุงสุโขทัย โดยการจัดเก็บในอดีตยุคแรกที่ดิบค้นได้เป็นการจัดเก็บที่ จะท้อนภาพกับประวัติศาสตร์การปกครอง เพราะเป็นลักษณะของการเก็บส่วยหรือ เครื่องราชบรรณาการ และมีพัฒนาการเรื่อยมาจนถึงมีการนำระบบเงินตรามาใช้เพื่อ เป็นตัวกลางในการแลกเปลี่ยน จึงเป็นที่มาของการจัดเก็บภาษีด้วยเงินตรา ซึ่งผู้ที่ ทำหน้าที่ในการจัดเก็บก็คือรัฐหรือเจ้าขุนมูลนายเป็นผู้เรียกร้องจัดเก็บ ราษฎรที่ ต้องการความเป็นอิสระหรือต้องการที่จะประกอบอาชีพก็จะต้องนำเงินตราเหล่านี้ ไปชำระเพื่อให้คนสามารถดำรงอยู่ได้ จากสิ่งที่ได้กล่าวมาทำให้เห็นว่าการจัดเก็บภาษี ได้มีวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องกับระบบการปกครองจวบจนมาถึงปัจจุบัน ไม่อาจ ปฏิเคยได้ว่าการปกครองและนโยบายการจัดเก็บนั้นเป็นสิ่งที่เดินไปพร้อมกัน โดยเฉพาะในปัจจุบันมีการพัฒนากระบวนการ รูปแบบ และวิธีการในการจัดเก็บ ให้สอดคล้องกับสภาพความเป็นอยู่ ซึ่งระบบการจัดเก็บภาษีในปัจจุบันมีระบบหนึ่ ถือได้ว่าเป็นระบบของการจัดเก็บภาษีบนฐานของเกณฑ์เงินสด กล่าวคือเมื่อมีเงินได้ พึงประเมิน ไม่ว่าจากกิจกรรมหรืองุรกรรมใดก็หาน จะต้องเสียภาษีเงินได้ที่เรียก ว่า “หัก ณ ที่จ่าย” โดยจะมีหลักเกณฑ์และวิธีการในการคิดคำนวณที่ถูกตราไว้เป็น ข้อกฎหมาย รวมไปถึงมีการออกคำสั่งต่างๆ มาเพื่อบังคับให้ต้องปฏิบัติตาม ซึ่ง เจตนารมณ์ของกฎหมายที่มีการเรียกเก็บภาษีนั้น เป็นเพราะมีจุดมุ่งหวังเพื่อนำเงินได้ ที่ได้จากการเสียภาษีไปช่วยพัฒนาประเทศชาติให้มีความเจริญ รุ่งเรือง จุดหน้า สามารที่จะแข่งขันกับนานาอารยประเทศไทย
#หนังสือมือสอง