ด้านหน้าของเหรียญ เป็นคาถาหัวใจ"ท้าวเวสสุวรรณ" และคาถาหัวใจเมตตัญจะ ปกติแล้วจะเขียนเป็นตัวขอม แต่เหรียญรุ่นนี้ใช้ภาษาไทย เข้าใจว่าผู้สร้างต้องให้คนนำไปภาวนาเพื่อบูชา"ท้าวเวสสุวรรณ"และเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตนเอง
“เวส สะ พุ สะ” เป็นคาถาหัวใจ"ท้าวเวสสุวรรณ" ถ้าเป็นคาถา"ท้าวเวสสุวรรณ"จะใช้ว่า “เวส สุ วัณ ณัส สะ คะ ทา วุธ ทัง” คาถาบทนี้หมายถึง “ท้าวเวสสุวรรณมีคทา หรือตะบอง เป็นอาวุธ”
ส่วนด้านหลังของเหรียญมีคาถา ดังนี้ 1.ยันต์พระเจ้า 5 พระองค์ หรือ แม่ธาตุใหญ่ ล้อมตัวนะมหานิยม หรือนะทรหด ซึ่งเป็น 1 ใน นะ 108 ที่ว่า “นะ โม พุทธ า ยะ” ซึ่งพบมากที่สุดในเหรียญพระเกจิอาจารย์ยุคโบราณ คาถาบทนี้พุทธคุณดีทุกด้าน หรือครอบจักรวาล
คาถาที่อยู่เหนือคำว่า “รวยรุ่งเรือง” คือ “นะ โม เจ จิ นะ มะ พะ ทะ”

ซึ่งเป็นคาถา 2 บท รวม กัน คือ 1.คาถาหัวใจสังคะหะ ที่ว่า “จิ เจ รุ นิ” เป็นการสรุปคาถายอดพระกัณไตรปิฎก แต่ย่อเหลือเพียง “นะ โม เจ จิ” คาถาบทนี้คนโบราณใช้เขียนใส่ปากผู้ที่ใกล้จะสิ้นลมหรือหมดลมหายใจ โดยมีคติความเชื่อว่า “จะทำให้วิญญาณอื่นไม่มารบกวนรังแก รวมทั้งให้วิญญาณของผู้ตายไปสู่ภพภูมิที่จะไปเกิดใหม่ ตามผลบุญที่ได้กระทำไว้” รวมทั้งใช้บริกรรมเสกน้ำล้างหน้าในตอนเช้า เป็นเมตตามหานิยม และคงกระพันชาตรี
และ 2.คาถาธาตุ 4 ที่ว่า “นะ มะ พะ ทะ” หมายถึง น้ำ ดิน ไฟ ลม คาถาบทนี้ใช้เป็นตัวประกอบในกรณีที่สร้างรูปภาพต่างๆ ให้เหมือนประหนึ่งมีชีวิต ปกติแล้วการวาดรูปต้องบริกรรมอาการ 32ที่ว่า “เกศา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ มังสัง นะหาโร.” หรือ “อิ มัส สะ มิง กา เย” แล้วปิดด้วย “นะ มะ พะ ทะ”